Recensie: Preservation Hall Jazz Band – A Tuba To Cuba

Preservation Hall Jazz Band is een muzikaal instituut uit New Orleans. De band bestaat namelijk al sinds het begin van de zestiger jaren. Hun nieuwe album is de soundtrack van de gelijknamige documentaire van de reis die de band maakte naar Cuba om daar de raakvlakken tussen de Cubaanse muziek en de muziek uit New Orleans te vinden. Na beluistering van dit album kom je tot de conclusie dat tot die raakvlakken in elk geval de emotie en de swing behoren! Een aanrader voor de liefhebbers van New Orleans muziek én voor de liefhebbers van swingende Cubaanse jazz!!

Recensie: Bywater Call – Bywater Call

In 2017 begonnen zangeres Meghan Parnell en gitarist Dave Barnes samen de band Bywater Call. Vorig jaar brachten ze niet alleen veel tijd door op het podium maar hebben ze ook dit debuutalbum opgenomen. Een erg mooi visitekaartje van deze Canadese band. Hiermee hebben ze laten horen dat het zeker de moeite waard is om ze naar Nederland te halen.

The Pilgrims – 6IX

Het nieuwe album, gemixed door Emile den Tex en gemastered door Peter Brussee, laat een sfeervolle en energieke mix horen van bluegrass, folk, soul en rock, overgoten met de kenmerkende strot van Reniet Vrieze. De nummers zijn authentiek, puur en gaan over thema’s als internetseks, dementie, haantjesgedrag en dankbaarheid. Releasedatum: 6 maart 2020.

Recensie: Little Steven – Born Again Savage

Dit album werd oorspronkelijk in 1999 uitgebracht en is nu opnieuw verkrijgbaar als onderdeel van de boxset “Rock N Roll Rebel: The Early Works” en is ook afzonderlijk te koop. Het album werd destijds schromelijk over het hoofd gezien maar dat zal dit keer toch echt niet gaan geburen! Daar is dit album gewoonweg veel te goed voor!

Recensie: Dommengang – No Keys

Als je je kan voorstellen hoe een mix klinkt van de psychedelische uitbarstingen van Pink Floyd, de enorm zware space-psych klanken van Hawkwind en stonerrock, krijg je een goed beeld van het geluid van Dommengang. Dit derde album van Dommengang kan zonder enige twijfel aangeraden worden aan de fans van het betere zware psychedelische rockwerk!

Recensie: Ralph De Jongh – Roadtrippin

Vaderlands blues talent Ralph De Jongh toont zijn groot talent met dit nieuwe album. Nieuw werk verspreid over maar liefst vier schijfjes. Wat blijkt: rivier de Mississippi heeft een nog onbekende zijtak die uitmondt in Roosendaal. De geboorteplaats van onze gitarist van dienst. dit is een monumentale box van een even groot artiest. Mensen, hoor dit en geniet. Of je nu bluesfan bent of niet.

Recensie: Richard Ray Farrell – Three Pints of Gin

‘Three Pints of Gin’ is the first new release from US bluesman, Richard Ray Farrell, in a few years now. Always a truly excellent performer, here Farrell turns out a full sixteen-track album that features his wonderful, inspired acoustic picking and harp playing  alongside a gritty, edgy, raw delivery that works perfectly and really illustrates the guy’s sheer strength and quality.

Alex Dixon – The Real McCoy

Extending a blues tradition that runs deep in his blood, Alex Dixon —producer, bassist, pianist, and grandson of the late master songwriter, producer, singer, and instrumentalist Willie Dixon —returns to the roots with his new album ‘The Real McCoy’, due from his label Dixon Landing Music in March 2020.

Recensie: The Dynamite Blues Band – Medicine

The Dynamite Blues Band uit de omgeving van Hillegom draait al een tijdje mee in de bluesscene. Het meest opvallende aan hun geluid is de enorme rauwe energie die de band uitstraalt. Of ze nu een stomende rocker spelen of een slowblues, er zit altijd een aangename rauwe rand omheen. Dit derde album van the Dynamite Blues Band is een bluesalbum van een internationale allure!

Recensie: Various Artists – No Other Love: Midwest Gospel 1965-1978

Het is voor mij altijd een groot raadsel gebleven waarom de zwarte gospelmuziek toch altijd een soort “ondergeschoven kindje” van de blues is gebleven. Vooral gezien het feit dat er zoveel kracht en emotie in deze muziek aanwezig is. Daarom is het nu goed dat deze verzamelaar verschenen is. Een verzamelaar vol met ontzettend obscure gospelnummers uit de jaren tussen 1965 en 1978, en allemaal uit Chicago en omstreken. Deze verzamelaar is een schatkamer vol ruwe, tot nu toe nog, onontgonnen gospel. Zeer zeker aanbevolen aan alle bluesliefhebbers!

Recensie: Cass Clayton Band – Play Nice

Het geluid van de band op dit derde album is als zeer soulvol te omschrijven met her en der een vleug funk en blues. Maar het is de soul, die de overhand heeft. In nummers, die variëren van diepe soulballads tot stuwend pompende soul. Hierin speelt de donkere soulvolle stem van Cass een belangrijke rol. De Cass Clayton Band kruipt met hun derde album diep onder je huid en gaat daar nooit meer weg!

Book Review: 50 Women In The Blues

50 Women in the Blues comes as a delightful diversion in many ways. Penned by Jennifer Noble, a Chicago snapper with a widely recognized passion for blues music generally. ’50 Women in the Blues’ is a worthy addition to the crop of blues music titles vying for attention out there.

Recensie: Cold Chisel – Blood Moon

Na 7 jaar verschijnt er weer een Cold Chisel album! Deze legendarische Australische formatie is dus weer bijeengekomen en blijkt geen spat veranderd te zijn! Dit nieuwe album van Cold Chisel veroverde in no-time de eerste plaats van de Australische hitlijsten en ik snap wel waarom. Het geluid van de band is namelijk nog steeds zeer rauw en energiek en de band is nog steeds in staat om aanstekelijke nummers te schrijven. Cold Chisel blijkt nog steeds in topvorm te verkeren met dit prima nieuwe album.

Recensie: Zucchero Fornaciari – D.O.C.

Zucchero is na drie jaar terug met een nieuw studioalbum, getiteld ‘D.O.C.’ (Disco di Origine Controllata). Hiermee grijpt hij niet alleen terug naar zijn muzikale roots maar voegt tevens hedendaagse sounds toe om het geheel een moderne twist te geven. De composities en de arrangementen zijn werkelijke uitmuntend. Alles klopt als een bus. ‘D.O.C’ is een dijk van een plaat.

Recensie: Shawn Lee – Rides Again

Rides Again’, kwam in november jl. uit als opvolger van zijn solodebuut ‘Harmonium’, dat in 2005 (alleen in Japan) werd uitgebracht. Op zijn nieuwe album zingt Lee en bespeelt ook de meeste instrumenten. ‘Rides Again’ is een persoonlijk getint album met relaxte Americana, gecombineerd met een flinke dosis 70’s (soul)pop, dat prettig weg luistert.

Recensie: Aziza Brahim – Sahari

Aziza woont nu al 10 jaar in Barcelona en kwam daar in contact met Ampalo Sánchez, lid van de band Amparanoia. Hij haalde haar over om een album op te nemen waarop de traditionele muziek vermengd is met elektronische percussie en een elektrische gitaar. Dit derde album van Aziza Brahim kan alleen maar als ontzettend indrukwekkend en emotioneel omschreven worden. Een aanrader!

Recensie: Dom Martin – Spain To Italy

Het album gaat van start in een duistere sfeer van pijn en ellende die gaande het album iets verbetert. Wat precies het doel van deze melancholische reis is wordt niet uitgelegd. Maar het is duidelijk dat er geen sprake is van een ontspannen tripje. Het doel lijkt zelfonderzoek, het overwinnen van ellende en moeilijkheden om zo te leren en mogelijk een beter mens te worden.

Recensie: Pink Floyd – The Later Years 1987-2019

In 2019 is het dan het moment om ook de post-Waters periode op schijf te zetten. De periode waarin David Gilmour aantoonde ook prima zonder Waters een groots Pink Floyd neer te zetten. De opzet van deze box is wel degelijk anders dan zijn ‘Early’ voorganger, maar daarom zeker niet minder. Net als zijn voorganger “Early” moet je flink in de buidel tasten. Deze box is weliswaar iets goedkoper maar met een prijs van rond de 350 euro nog steeds een flinke investering. Voor de echte Floyd fans zal desalniettemin een mooie toevoeging zijn. Ze laten naar mijn idee uitstekend horen hoe David Gilmour Pink Floyd meenam in een nieuw tijdperk en hoe dit live nog steeds meer dan uitstekend uit de verf kwam.

Recensie: Little Steven – Freedom – No Compromise (Deluxe Edition)

Dit Little Steven album maakt onderdeel uit van de overzichtsbox ‘Rock ‘N’ Roll Rebel – The Early Years’ maar is ook afzonderlijk verkrijgbaar. Het gaat hier om het album ut 1987 waarop Springsteen compaan Little Steven het dit keer zonder zijn Disciples Of Soul doet. Ik moet eerlijk zeggen dat dit album niet kan tippen aan de stomende soulrevue van het debuutalbum ‘Men Without Women’ maar om nu te zeggen dat we hier met een slecht album te maken hebben gaat mij toch echt te ver. Dit derde album van Little Steven is weliswaar niet zo overtuigend als zijn debuutalbum met The Disciples Of Soul maar is echter nog steeds een overtuigend bewijs van de avontuurlijke kwaliteiten van Little Steven.

Val Starr & The Blues Rocket – Lighter Side Of The Blues

‘Lighter Side Of The Blues’, the new album from Val Starr taps into a melting pot of influences from across the musical spectrum to create her unique brand of California Blues. “It’s a mindset as opposed to a style,” she comments. “I really try to capture the joy that the blues instills in the hearts of those who love it.” Releasedatum: 2 januari 2020.

Recensie: Tom Cochrane – Bare

Tom Cochrane is een singer-songwriter, die in zijn thuisland groot is. Zo groot, dat hij is opgenomen in de Canadian Hall Of Fame. Er is nu een EP verschenen waarop Tom een aantal nummers uit zijn lange carrière solo en akoestisch vertolkt. Doordat hij dit op een zeer intieme en indringende wijze doet is er met deze EP geen sprake van een “tussendoortje” maar meer van een welkome aanvulling op zijn toch al indrukwekkende oeuvre. Tom Cochrane heeft met deze EP een zeer welkome en intieme aanvulling op zijn indrukwekkende oeuvre uitgebracht.