Recensie: Fink – Bloom Innocent

Bij het luisteren naar ‘Bloom Innocent’ van Fink (de Britse dj/producer Fin Greenall) dringt zich haast onvermijdelijk de associatie op met een ondertitel als ‘Music For A Nonexcisting Movie’. ‘Soundcape For A Tree’ zou ook kunnen… Feit is dat de titel van het album en de cover van ‘Bloom Innocent’ zeer tot de verbeelding spreken.

Recensie: Philipp Fankhauser – Let Life Flow

Het debuutalbum van de Zwitserse zanger-gitarist Philipp Fankhauser verscheen dertig jaar geleden (‘Blues For The Lady’) en inmiddels is hij al toe aan zijn zestiende album. En wederom bewijst hij met dit album dat hij tot de top van de soulblues gerekend moet worden. Zijn album staat, voor het grootste deel, vol met de prachtigste soulblues ballads en midtempo nummers.

Recensie: Jack Broadbent – Moonshine Blue

De negen liedjes op het album bieden een breed spectrum aan vertolkte gevoelens, het bekende traject van liefde, pijn en verdriet. Stijlvol gebracht in een gevarieerd jasjes van blues, slide guitar, beetje jazz met een vleugje popmuziek. De muziek van Jack Broadbent zit goed in elkaar maar is absoluut geen nieuwe bluesheld.

Ibrahim Ferrer – Buenos Hermanos (speciale editie)

In 2003 bracht Ibrahim Ferrer zijn tweede solo album ‘Buenos Hermanos’ uit. Een gedurfd en gevarieerd album met frisse visie op klassieke nummers. Voor deze speciale uitgave is producer Ry Cooder teruggegaan naar de originele mixen en heeft hij vier niet eerder gehoorde tracks, opgenomen tijdens de originele albumsessies, toegevoegd aan de release. Het album verschijnt op 28 februari via World Circuit Records.

Recensie: Derrin Nauendorf – The World Within

‘The World Within’ is een pure en melancholische plaat van een artiest die na een drukke periode van toeren en muziek maken even op de rem trapt, zijn rust pakt en de tijd neemt om na te denken over het leven en over muziek. Om vervolgens weer vol energie door te gaan en te doen waar hij van houdt: muziek maken en mensen blij maken met zijn liedjes.

Dom Flemons – Prospect Hill The American Songster Omnibus

Grammy Award winner and two-time Emmy nominee Dom Flemons is known as “The American Songster.” Flemons is a songwriter, multi-instrumentalist, producer, actor, music scholar, historian, and record collector. He is considered an expert player on the banjo, fife, guitar, harmonica, jug, percussion, quills, and rhythm bones.  Releasedatum: 28 februari 2020.

Recensie: Steve Strong and the Jackknife Truckers – F.U.N.

Steve Strong and the Jackknife Truckers is voor mij een volslagen onbekende band. Maar dat is misschien ook niet zo vreemd want deze band uit Kansas City, Missouri, is nog geen jaar geleden opgericht. Mijn muzikale kennismaking met Steve Strong and the Jackknife Truckers is mij goed bevallen. Op ‘F.U.N.’ horen we een energieke band die muziek zonder poespas maakt. De albumtitel dekt de lading.

Recensie: B.B. & The Blues Shacks – Dirty Thirty

De gebroeders Michael en Andreas Arlt brengen ondertussen al 30 jaar met de Blues Shacks hun door soul en Westcoast blues doordrenkte bluesmuziek aan de man. Om het dertig jarig bestaan te vieren heeft de band ‘Dirty Thirty’ uitgebracht, een onverwachte uitgave die drie cd’s bevat. Met ‘Dirty Thirty’, dat op Rhythm Bomb Records is verschenen zijn B.B. & The Blues Shacks weer terug waar ze ooit begonnen, maar dan wel met 30 jaar ervaring in de tas en dat is te horen ook.

Recensie: Randy Newman – Marriage Story (Soundtrack)

Een perfecte combinatie van bitter en zoet. Dat is nog steeds de juiste omschrijving voor de muziek van zanger, pianist en componist Randy Newman. Een artiest die in ons land nog steeds mateloos populair is. Deze soundtrack van Randy Newman bewijst nogmaals de klasse van Newman als soundtrack componist. Een album, dat ook zonder de film het aanhoren zeer waard is!

Recensie: Rae Gordon Band – Wrong Kind Of Love

Het zal je als band toch gebeuren! Doe je in 2017 mee aan de International Blues Challenge en dan krijg je van jurylid Walter Trout een dikke tien! Dat overkwam de Rae Gordon Band uit Portland. Soulblues met regelmatig opduikende swingende funkgrooves. De stem van Rae Gordon klinkt als een rauwe mix van Etta James, Beth Hart en Elkie Brooks. Zeer doorleefd en soulvol dus!

Recensie: Mother’s Finest – The Essential Mother’s Finest: The RCA/Epic Years

Mother’s Finest is een band uit Atlanta, Georgia en geldt als één van de eerste zwarte bands, die hun soul en funk vermengde met hardrock. Op deze dubbele verzamelaar is materiaal te vinden uit zowel hun beginjaren op het RCA label als uit hun succesperiode op het Epic label. Dit is een prima dubbele verzamelaar van een band, die nog steeds als live act zeer gewild is! Mother’s Finest bewijst dat ze één van de beste funkrock bands ooit zijn!

Recensie: Angel Forrest – Hell Bent With Grace

Ik blijf volhouden! Eens zal zangeres Angel Forrest uit Montreal, Canada, in ons land dezelfde status hebben als Beth Hart! Angel is al toe aan haar elfde album en werd in eigen land als zes keer uitgeroepen tot “Female Vocalist of the Year” dor de Toronto Blues Society! Het moet met dit schitterende album maar eens gebeuren! Angel Forrest verdient het om in de Nederlandse bluesharten te worden opgenomen.

Recensie: Dave Warmerdam Band – Play

Eind december 2017 verscheen het debuutalbum ‘A Tribute To The Masters Of The Blues’. Op 24 november 2019 heeft de Dave Warmerdam Band, met de nieuwe zangeres Janne Timmer, opnamen gemaakt in JJ Musichouse, het muziekcentrum voor muzikanten en muziekliefhebbers in Zoetermeer, Deze opnamen zijn 20 december 2019 uitgebracht op het livealbum ‘Play’. Met de Dave Warmerdam Band heeft Nederland er weer een jonge talentvolle loot aan de toch al indrukwekkende bluesboom bij gekregen. ‘Play’ is een zeer sterk album.   

Big Joe Turner – The Complete Boss Of The Blues

For the first time, Bear Family’s double CD will feature both mono and stereo recordings and all alternative versions. “Item is sure-fire for collectors of late ‘30s and early ‘40s K.C. jazz, and can do nicely among Turner’s latter day r&b followers. A most happy, swinging set, and Turner never sounded better”.

Recensie: BaBa ZuLa – Derin Derin

In de afdeling “Roots Music” hoort volgens mijn bescheiden mening ook de “World Music” oftewel wereldmuziek thuis. En vooral als er dan traditionele muziek vermengd wordt met de nodige westerse elementen. Zoals bij de Turkse band BaBa ZuLa uit Istanbul. BaBa ZuLa heeft mij betoverd met hun zeer eigenzinnige “World Music”. Een pracht van een album!

Recensie: Bad Temper Joe & Fernant Zeste – Haunt

Haunt’ is een pure, integere, sfeervolle en stemmige plaat met prachtige composities en smaakvolle zang- en gitaarpartijen. Je kunt er uren naar luisteren zonder dat het ook maar een moment verveelt. Het is een album van twee rasmuzikanten met een onvoorwaardelijke, hechte en bijzondere vriendschap. Het is bovendien tijdloos en authentiek.