Recensie: Fleetwood Mac – Before The Beginning 1968-1970 Rare Live & Demo Sessions

Medio november verscheen er een 3-cd met liveopnamen en demo’s uit de periode 1968 -1970. Op ‘Before The Beginning’ staan maar liefst 41 tracks. Ondanks het feit dat ik sommige popnummers van de ‘nieuwe’ Fleetwood Mac best kan pruimen blijf ik absoluut de voorkeur geven aan het repertoire uit hun beginperiode. Heerlijke ongepolijste rauwe blues zoals in deze live & demo sessies is te horen.

Recensie: Jay Gordon`s Blues Venom – Slide Rules!

Op het zojuist verschenen ‘Slide Rules!’ ligt er, zoals de titel al doet vermoeden een hoofdrol voor de slide en dat is Jay Gordon wel toevertrouwd. Stevige blues en bluesrock typeert het album. Jay Gordons stevige stem sluit daar naadloos op aan. Dit is wat je noemt spierballen blues en daar is zeker een publiek voor te vinden. Stevige kost dus.

Recensie: Jan Henk de Groot – De Wolf Is Trug

Om de zoveel tijd duikt er een opvallende dialect rock/pop release op. Een genre, dat het in ons land zeer goed doet gezien de successen van acts als Normaal, Skik/Daniel Lohues, de Kast en Rowwen Heze. Aan die lijst kan de Groningse singer-songwriter Jan Henk de Groot moeiteloos toegevoegd worden. Zijn nieuwe, derde, album ‘De Wolf Is Trug’ heeft namelijk dezelfde hoge kwaliteit als het werk van Daniel Lohues en ook in de muziek van Jan Henk zitten de nodige folk, country en pop-rock elementen verwerkt. Met dit derde album nestelt Jan Henk de Groot zich direct aan de top van de Nederlandse dialectpop-rock top.

Recensie: Guranfoe – Sum Of Erda

Liefhebbers van het ouderwetse 70’s Britse progrock geluid gaan hier absoluut erg blij van worden! Ik heb het dan over het debuutalbum van het Britse kwartet Guranfoe uit Norwich. Hun debuut werd in een bunker opgenomen en is geheel instrumentaal. Hun geluid is behoorlijk beïnvloed door Britse bands uit het progrock verleden. Dit album mag bij geen enkele liefhebber van dit genre ontbreken!

Recensie: St. Louis Slim – Ten

Er is inmiddels een groot aantal Nederlandse bands, die voorzichtig aan de toppositie beginnen te knabbelen van Hollands bluestrots Barrelhouse. Eén van die bands is bijvoorbeeld St. Louis Slim uit de omgeving van Rotterdam. De band ontleende haar naam aan een tekstfragment van een Seasick Steve song en is inmiddels toe aan haar vijfde album. St. Louis Slim laat met dit live album horen dat zij aan de top van Nederblues thuishoren!

Recensie: Spiral Guru – Void

We stappen even van het zo vertrouwde blues(rock) pad af met dit album van de Braziliaanse band Spiral Guru. De band heeft zichzelf als “spacerockband” betiteld maar doet zichzelf hiermee schromelijk tekort. Er zitten wel wat spacey elementen in de muziek van deze band en dan met name in de teksten. Daarnaast vind je qua geluid elementen uit de doommetal, progmetal en zelfs folk. Spiral Guru heeft een zeer overtuigend stevig album afgeleverd met een prima mix van zware rock en betoverende zang.

Recensie: Tim Buckley – Live at the Electric Theatre Co. Chicago, 1968

De vraag is natuurlijk of er nog wel behoefte is aan een Tim Buckley live album, aangezien er sinds 1990 al zeven andere concerten op cd zijn uitgebracht. Het antwoord is vrij simpel: voor de echte liefhebber van de muziek van Buckley: absoluut. Niet alleen is het concert nog nooit eerder uitgebracht (ook niet als bootleg opname), ook is 1968 misschien wel het meest interessante jaar in de muzikale carrière van Tim Buckley. Voor de fans is dit een mooie opvolger (toevoeging) op ‘Work in Progress’.

Stephen Fearing – The Unconquerable Past

Multi-JUNO Award winner and co-founder of Blackie and The Rodeo Kings, Stephen Fearing has been doing just that as one of Canada’s great musical storytellers – not to mention one of its most acclaimed guitarists since the 1980s and his 13th solo album, ‘The Unconquerable Past’. Releasedatum: 31 januari 2020

Recensie: The Ghost Of Paul Revere – Field Notes Volume 2

In de Amerikaanse staat Maine is het trio The Ghost Of Paul Revere een grote naam, om niet te zeggen een hele grote naam. Dat blijkt wel uit het feit dat hun song “Ballad Of The 20th Maine” in juni 2019 het officiële staatslied van Maine werd. Ze noemen het zelf “holler folk” en dat is volgens mij een mix van pop, folk, country en zelfs powerpop. Zeer levenslustige muziek met prima meerstemmige zang.Ik moet mij wel heel erg vergissen als het trio The Ghost Of Paul Revere ook bij ons niet erg groot gaat worden. Een bruisend album!!!

Recensie: The Band – The Band (50th Anniversary)

Ter ere van het feit dat het album ‘The Band’ 50 jaar geleden werd uitgebracht is er afgelopen maand een “50th Anniversary” editie van dit album verschenen. Op een dubbel cd, op vinyl en in een super deluxe boxset. Ook na 50 jaar blijft het album ‘The Band’ een onvervalste klassieker. En het optreden van The Band op Woodstock mocht er zo te horen ook zijn.

Recensie: Maxayn – Maxayn

De Amerikaanse 70’s formatie Maxayn is één van die vergeten rockparels, die via een heruitgave weer boven komt drijven en daardoor de aandacht krijgt, die het destijds niet genoeg kreeg. We hebben hier te maken met een band die geformeerd is rondom, en vernoemd is naar, zangeres Maxayn Lewis, geboren als Paulette Parker. Dit album hoort bij elke Mother’s Finest of soul-funk liefhebbers in huis te staan!

Dave Warmerdam Band – Play

Deze 5 jonge muzikanten zijn het qua muziekstijl helemaal eens: nergens kun je zoveel emotie in kwijt als in de blues. En dat doen ze dan ook. Keer op keer staat het publiek versteld van wat deze band in hun muziek weet te leggen, en dat haarfijn weet over te brengen op de muziekliefhebbers in de zaal. Releasedatum: 20 december 2019

Recensie: Tokyo Blues Breakers – Tokyo Blues Breakers

Het is weer hoog tijd voor een potje smerige garagerock, die vol zit met vunzige 60’s rhythm & blues invloeden. En die geluiden komen dit keer uit Tokyo, Japan door het mysterieuze trio Tokyo Blues Breakers. Mysterieus omdat de namen van de bandleden alleen in Japanse letters vermeld staan. De Tokyo Blues Breakers bewijzen met hun debuutalbum een aanwinst voor het smerige garagerock/blues kamp te zijn!

Recensie: Kamchatka – Hoodoo Lightning

Liefhebbers van loodzware bluesrock en stonerrock opgelet want na drie jaar wachten is dan eindelijk het zevende album van de band Kamchatka verschenen! Gezien het gebodene op dit album kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat het nu toch wel hoog tijd wordt dat dit trio door ons omarmd wordt! Hun geluid is namelijk genadeloos hard en zit vol invloeden uit de stonerrock maar ook uit de Classic Rock. Een zeer intens en zeer hard rockend zevende album!

Whiskey Preachin’ – Volume 1

Whiskey Preachin` Records selects prime cuts from the underbelly of America, serving up platters of 21st Century music rooted in the sounds of decades past. Be it from Texas or Tennessee, down on the bayou, along the levee or out in the fields, deep in the desert or high in the mountains, Whiskey Preachin will hunt it down and bring it on home to your turntable. Releasedatum: 7 februari 2020.

Recensie: Little Steven And The Disciples Of Soul – Men Without Women

Deze heruitgave van het debuutalbum van Little Steven And the Disciples Of Soul is een perfect voorbeeld van hoe terecht het is dat een album opnieuw wordt uitgegeven. Het solowerk van Little Steven is naar mijn mening namelijk altijd schromelijk ondergewaardeerd. Miami Steve Van Zandt kennen we natuurlijk allemaal van zijn rol als ritmegitarist in Bruce Springsteen’s band. Ik ben zeer blij met deze heruitgave. Dit album bewijst nogmaals dat Little Steve ook zonder Bruce Springsteen behoorlijk weet te imponeren.

Recensie: Joe Brown – 60th Anniversary Box Set

Joe Brown is a hugely important, significant musician in the UK, having  worked at the very top of the musical world for over sixty years, gaining countless plaudits and in general being viewed very much a musician’s musician. Not an inexpensive CD collection, the Joe Brown 60th Anniversary boxed set is a wonderfully worthy selection of great, outstanding music from a truly great, outstanding musician featuring Brown’s take on rock, blues, country, Americana and roots music. This should make a perfect seasonal gift choice for fine music lovers everywhere.

Recensie: The Who – Who

Op ‘Who’ vind je absoluut geen krakers die ook maar in de buurt komen van pakweg See Me Feel Me, Won’t Get Fooled Again, Baba O’Riley of Who Are You. Pluspunt is verder ook het feit dat Roger Daltreys stem nog altijd lekker stoer uit de boxen knalt. Al met al mogen we dus toch wel spreken van een aangenaam teken van leven van beide zeventigers die ook weer een UK-Tour gaan starten in 2020.

Recensie: Jimmy “Duck” Holmes – Cypress Grove

Als de naam van Dan Auerbach bij een release opduikt, spitsen de liefhebbers van rauwe, ongepolijste blues, direct hun oren. Wanneer dan ook nog eens blijkt dat Auerbach als producer optreedt van een album van Jimmy “Duck” Holmes, een 72-jarige blueszanger-gitarist uit Bentonia, Mississippi, zijn de verwachtingen helemaal hooggespannen. Dan Auerbach heeft ervoor gezorgd dat het ongepolijste Mississippi juke-joint bluesgeluid door Jimmy “Duck” Holmes op een indrukwekkende wijze in leven wordt gehouden.

Recensie: Paul Carrack – Christmas With Paul Carrack

De man met de mooiste blue-eyed soul  stem verzamelt hier losse studio en live opnames bij elkaar, het thema uiteraard kerstmis. Zijn tweede kerstalbum na ‘Winter Wonderland’ uit 2005. Liedjes die al zo vaak zijn gecoverd. Het klinkt fantastisch, de man zelf zingt mooi maar daar is ook alles mee gezegd. Het album kruipt voorbij op zijn eigen trage, steriele manier.

Recensie: Connie Lush – Blue On Blue

De feestdagen in de maand december zijn voor de één dagen vol warmte en liefde en voor de ander dagen vol met gemis, hartenzeer en eenzaamheid. Het nieuwe album van de Engelse blueszangeres Connie Lush kan tijdens deze dagen als de perfecte soundtrack fungeren. Dit vierde album van Connie Lush is een uiterst intiem en bluesy album waar je de komende feestdagen absoluut mee door gaat komen!

Recensie: Leonard Cohen – Thanks For The Dance

De Canadese singer-songwriter, dichter en schrijver Leonard Cohen overleed op 7 november 2016 op 82-jarige leeftijd in Los Angeles. Vlak voor zijn dood verscheen zijn laatste album ‘You Want It Darker’. Niet alle songs die Cohen in die tijd schreef zijn terecht gekomen op dat laatste album. Omdat Cohen wist dat zijn einde naderde vroeg hij zijn zoon Adam plechtig om die overgebleven songs af te maken. We mogen Adam Cohen zeer dankbaar zijn dat hij postuum met ‘Thanks For The Dance nog een parel van een klein half uur aan de imposante catalogus van zijn vader heeft toegevoegd. “Thanks for the music mr. Cohen” zou ik willen zeggen.

Recensie: Crobot – Motherbrain

Hoe groot de invloed van de band Soundgarden nog steeds is op het geluid van sommige hedendaagse bands bewijst dit derde album van de band Crobot wel! In het geluid van deze band is namelijk het psychedelische stevige geluid van Soundgarden duidelijk terug te horen zonder dat er echter sprake is van regelrechte kopie. Crobot mengt namelijk ook een zeer stevig stonerrock geluid en funky riffs door hun nummers waardoor de band een duidelijk eigen gezicht heeft. De liefhebbers van zowel Soundgarden als stonerrock zullen dit album zeker weten te vinden!

Recensie: Joanne Keegan – Moody Woman

Ik heb altijd geleerd, dat je uit de buurt moet blijven van humeurige vrouwen. En meestal is dat ook een goede raad maar voor het album ‘Moody Woman’ van Joanne Keegan maak ik graag een uitzondering! Liefhebbers van Maria Muldaur, Carmel of Amy Winehouse opgelet!!! Jullie, en wij, hebben er weer een prima zangeres bij!

Recensie: Hamilton Loomis – This Season

Loomis opteert voor vijf originals en vijf min of meer bekende kerstnummers. Maar wat hij ook doet, overal vormen zijn prachtige soulvolle strot, zijn sfeervolle gitaarspel en zijn bluesy en funky benadering van de liedjes de hoofdmoot. Als je van plan bent om dit jaar slechts één kerstplaat aan te schaffen, laat het dan deze van Hamilton Loomis zijn, een cd die je ook nog in april kunt opzetten.

Recensie: Michelle D’Amour & The Love Dealers – Christmas In Blue

Michelle’s kerstalbum bevat verzorgde, bigband-achtige muziek, met een aantal tamelijk platte blues/jazzdeuntjes. Gelukkig worden die nummers afgewisseld met nummers die wel een beetje niveau hebben. Zowel voor de ‘Blind Raccoon Holiday sampler 2019’ als voor ‘Michelle D’Amour’s Christmas In Blue’ geldt dat het muziek is voor liefhebbers en obsessieve verzamelaars van dit Kerstgenre.

Recensie: Bob Dylan – 50th Anniversary Collection 1969

Voor de Bob Dylan fans is het wel een hele prettige maand. Vlak na het nieuwste deel uit de bootlegseries volgt er met deze feestelijk getitelde cd weer een nieuwe aflevering van ‘oude dingen uit het archief’. Vreemd genoeg uit hetzelfde archief als de onlangs uitgebrachte box. Als deze opnames op ‘Travelin Thru’ hadden gestaan waren ze te midden van de rest niet opgevallen. Ze zijn immers niet speciaal genoeg voor een eigen uitgave, jammer dat dit nu wel gebeurt.