Review: The Jaydees – Solitude
The Jaydees – Solitude
Format: CD – Digital / Label: Continental Record Services
Release: 2024
Tekst: Gerrit Schinkel
The Jaydees zijn een Americana, singer-songwriter, rootsrock formatie, in 2015 gevormd in het zuiden van Nederland. Alle bandleden hebben al een rijke muzikale carrière achter de rug of zijn nog lid van een groot aantal zeer uiteenlopende bands zoals o.a. Wealthy Beggar, Deacon Blue, Majestic Scene, Rosemary’s Sons, Straf, Vicente Amigo, Poor Man Richie en Racoon.
Hun gezamenlijke voorliefde voor roots- en countrymuziek leidde er toe dat ze samen de songs van hun voorbeelden gingen spelen. Na enkele optredens kroop het bloed waar het niet gaan kon en ging men eigen songs schrijven. In 2016 verscheen hun debuutalbum ‘Work With What We’ve Got’ en in 2018 kwam de opvolger ‘Dandelions’ uit. Beide albums kregen in de pers lovende reacties.
In 2023 werd een nieuw album opgenomen. Op dit nieuwe album ‘Solitude’, opgenomen in Studio Wild Verband o.l.v. producer BJ Baartmans, staan tien eigen songs en een cover. De eigen songs zijn, beïnvloed door de andere bandleden, geschreven door zanger-gitarist Joop van de Kuip. Op drie songs is violiste Kim de Beer te horen.
Het openings- en titelnummer Solitude is een melodieuze ballad met heerlijke Hammond tonen, een lekkere bas en een fraaie vioolsolo. The Flesh Is Weak is een lange ballad, die rustig begint met ingetogen zang, maar halverwege valt de band mooi musicerend in. We blijven in de rustige sfeer met A Kiss, met harmonieën en The Narrow Mind met twangy gitaarwerk.
Nothing Ever Happened is ook een rustig akoestisch nummer met fraaie harmonieën. Mooi is de zang naast de akoestische gitaar, de groovy bastonen en de ‘slepende’ viool in Jenny. Iets steviger is het mooi geïnstrumenteerde One Man’s Trash. Black is een cover van de Amerikaanse singer-songwriter Will Oldham, alias Bonnie “Prince” Billy. Rustig gezongen, maar halverwege wordt het wat steviger en met die gruizige gitaren soms enigszins psychedelisch.
In Simple Song zijn weer mooie harmonieën te horen. Play On begint met a capella gospelachtige harmoniezang. Mandoline, viool en percussie zijn zeer prettig aanwezig. Psychedelische invloeden zijn er in het ruim 11 minuten durende slotnummer Crow’s Revenge.
Conclusie:
‘Solitude’ is een melodieus, aangenaam in het gehoor liggend album.
Tracks:
01. Solitude
02. The Flesh Is Weak
03. A Kiss
04. The Narrow Mind
05. Nothing Ever Happened
06. Jenny
07. One Man’s Trash
08. Black
09. Simple Song
10. Play On
11. Crow’s Revenge
Website: https://www.thejaydees.com/