Recensie: Raphael Wressnig & Igor Prado – Groove & Good Times
Raphael Wressnig & Igor Prado – Groove & Good Times
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Papper Cake Records
Release: 2021
Tekst: Tom Wouters
‘Groove & Good Times’ is het resultaat van de niet alledaagse samenwerking tussen een Oostenrijkse Hammond B3-wizard en een Braziliaanse funkgitarist. Na The Soul Connection uit 2016 hebben Raphael Wressnig, de organist uit het diepe zuidoosten van Oostenrijk, en Igor Prado, uit de buurt van Sao Paulo in Brazilië, hebben met ‘Groove & Good Times’ een album vol met groovy New Orleans-funk en soulblues tracks afgeleverd. Een album waarvan de titel de lading volledig dekt.
Raphael Wressnig (1979) ontwikkelde zich van een goede keyboardsbegeleider (onder meer in de band Blues Distillery van “Sir” Oliver Mally) in razend tempo tot een internationaal erkende Hammond B3-wizard, die als inspiratiebronnen de (jazz)organist Jimmy McGriff en de New Orleansfunk heeft, getuige ook zijn eerder verschenen albums ‘Soul Gumbo’ en ‘Chicken Burrito’.
Igor Prado (1980) is als gitarist vooral geïnspireerd door de bluesgroten uit de 50er en 60er jaren, zoals Buddy Guy en Albert King.
Op ‘Groove & Good Times’ is vanaf het begin te horen hoe goed Wressnig en Prado, ondersteund door broer Yuri Prado op drums, met elkaar harmoniëren. In de funky versie van Bill Withers’ Kissing My Love knallen de grooves meteen door de speakers.
De New Orleans-funk krijgt meteen vorm in I Know Who You Been Socking It To van de Isley Brothers en No More Okey Dokey van The Meters. Bij Wressnig is de soulmusic nooit ver weg, zoals te horen in James Brown’s Blues & Pants.
Het enige niet-instrumentale nummer van het album is Bring Love van Watson John, een fraaie jazzy slowblues gezongen door Jennifer Rocha met fraai gitaarspel van Igor Prado. Daarna vervolgen de mannen hun weg in hoog tempo met de soulfunk van Buddy Guy’s Snatch It Back And Hold It, Wressnig’s fraaie compositie Shrimp Daddy en Crossfire van Reese Wynans.
Hoogtepunt van ‘Groove & Good Times’ is de cover van Ain’t No Love (In The Heart Of The City) van Michael Price en Dan Walsh, een song die in 1974 voor het eerst werd opgenomen (en in de soulcharts werd gezongen) door Bobby ‘Blue’ Bland. De song is inmiddels door talloze artiesten gecovered, van Whitesnake to Paul Weller en van Crystal Gayle tot Erwin Java en Tineke Schoemaker. Wressnig en Prado brengen hier een prachtige instrumentale versie, waarin Wressnig tot grote hoogten stijgt.
Fraai is ook de verrassende afsluiter van het album, Bob Marley’s Soul Shakedown Party, want beide heren draaien hun hand ook niet om voor een fraai stukje reggae.
Raphael Wressnig en Igor Prado hebben met ‘Groove & Good Times’ een geweldig groovend album geproduceerd dat het luisteren meer dan waard is.
Tracks:
01. Kissing My Love
02. I Know Who You Been Socking It to
03. No more Okey Doke
04. Blues & Pants
05. You Bring Love
06. Snatch It back and Hold It
07. Ain’t no Love (in the Heart of the City)
08. Shrimp Daddy
09. Crossfire
10. Soul Shakedown Party
Website: https://www.raphaelwressnig.com/