Review: Steve Hunter – The Deacon Speaks
Steve Hunter – The Deacon Speaks
Format: CD – Digital / Label: Independent
Release: 2024
Tekst: Fons Delemarre
Met de iconische gitaarintroductie van Sweet Jane op Lou Reed’s album ‘Rock N Roll Animal’ gaven Steve Hunter -en medegitarist Dick Wagner– Lou Reed in één klap de sleutel in handen voor een plek in de bovenste regionen van de allerbeste, steengoeie rock. Het album was -terecht- een doorslaggevend succes, niet alleen door het perfecte geluid van de opnames, maar ook door de geweldige band rond Reed. Opvallend was dat die band, toen Nederland tijdens de tournee werd aangedaan, Dick Wagner niet meer in de gelederen had. Desondanks stond openingsnummer Intro/Sweet Jane nog steeds als een huis. Met ook toen een glansrol voor Steve Hunter, die later ook nog opdook in de begeleidingsbands van Peter Gabriel en Alice Cooper.
Nu is er ‘The Deacon Speaks’, het soloalbum waarop Hunter zich -sinds 1977- ook weer waagt aan vocalen. Hoewel, het is meer spreek-zingen wat hij doet, met daarbij ook nog eens de nadruk op spraak. Hunter blijkt een stem te hebben in de categorie JJ Cale, Tony Joe White en Tom Waits (in een rustige bui). Klankkleur: laag, beetje brom-achtig en licht hees. Zijn stemgeluid maakt het mogelijk de teksten zeer goed te volgen. Sweet Jane, natuurlijk, maar ook Up From The Skies (Hendrix). Op ‘The Deacon Speaks’ staan vijf eigen nummers -waarvan twee instrumentaaltjes- en vijf covers: Back Door Man (Willie Dixon) ), Up from the Skies (Hendrix), Sweet Jane (Lou Reed), Waiting on a Friend (Jagger/Richards) enWho is He and What is He to You (Bill Whiters).
De instrumentaaltjes -vooral In a Lonely Place– zijn meer klankstudies van Hunter in een meditatieve bui, dan spannende/verrassende nummers. De covers, daarentegen, krijgen een heel eigen kleur door de gekozen arrangementen en de eerde genoemde stem van Hunter. Uitschieter is zeker zijn uitvoering van Up From The Skies. Geen woest gitaarwerk, maar meer een ingetogen voorgedragen, licht surrealistische tekst. Bijna een gedicht met lichte muzikale ondersteuning.
Het is duidelijk: op ‘The Deacon Speaks’ laat Hunter de ruige rock van Lou Reed en Alice Cooper achter zich en exploreert hij het gebied van croon-pop. Als zoiets al bestaat…
Lees op deze site ook de goed gedocumenteerde rockcolumn over Steve Hunter, geschreven door Tom Wouters.
Tracks:
01. Back Door Man (Willie Dixon)
02. Tiresome Blues (Steve Hunter)
03. Independent Soul (Karen Hunter)
04. The Ballad Of John Henry Gates (Steve Hunter)
05. Annabel’s Blues (Steve Hunter)
06. Up From The Skies (Jimi Hendrix)
07. Sweet Jane (Lou Reed)
08. Waiting On a Friend (Rolling Stones)
09. Who Is He And What Is He To You (Bill Withers)
10. In A Lonely Place (Steve Hunter)
Website: http://www.stevehunter.com/