Review: Hozier – Unheard (EP)

 

Hozier - Unheard

Hozier – Unheard (EP)
Format: CD – Digital / Label: Rubyworks Records – Columbia Records
Release: 2024

Tekst: Ella-Milou Quist

Unheard’ is de zevende EP van de Ierse muzikant Hozier. De EP bestaat uit vier niet eerder uitgebrachte nummers die zijn opgenomen voor zijn derde studioalbum ‘Unreal Unearth’ (2023), maar die het album om diverse redenen niet gehaald hebben. Het feit dat ze niet terecht zijn gekomen op de plaat, zegt niets over de kwaliteit van de nummers, want het zijn stuk voor stuk prachtige werken.

‘Unreal Unearth’ is bedoeld als een moderne interpretatie van Dante’s inferno, waarbij elk nummer een laag van de hel vertegenwoordigd. Als je ‘Unheard’ naast het complete album houdt, was het hoogstwaarschijnlijk voor Hozier een kwestie van kill your darlings omdat de plaat anders te lang werd. Gelukkig heeft hij besloten om deze diamantjes alsnog uit te brengen. Misschien had ie toch een beetje spijt.

De EP opent met Too Sweet, wat voor de Ier een heel ander soort songwriting stijl behelst dan gewoonlijk. Liefde staat hierin nog steeds centraal, maar wordt vanuit een ander perspectief bezongen. Een verbitterd, moegestreden perpectief van een volwassen persoon die al genoeg van het leven en de liefde heeft gezien. Zijn antagonist daarentegen is veel zoeter, lieflijker en zeker niet verbitterd door de wereld. Het is een lied over afwijzing, iets wat compleet nieuw is voor Hozier.

Ook instrumentaal gezien is het nummer anders: de baslijn en drums zijn nadrukkelijk aanwezig en laten een typisch soul geluid horen, overigens vergezeld van indringende (kerk)klokken. Hozier zou Hozier niet zijn als de prachtige harmonieën en powervolle vocalen niet aanwezig zouden zijn. Gelukkig zijn die nog steeds van de partij. De andere benadering van deze song zou een reden kunnen zijn waarom hij ‘Unreal Unearth’ niet gehaald heeft. Wellicht verschilt het teveel van de rest van de plaat.

Ook het tweede nummer, Wildflower And Barley, laat wederom een iets andere kant van de artiest zien. Met warme toetsenpartijen, zachte percussie, funky baslijnen en akoestische gitaar heeft het nummer wederom een seventies soul feel, maar is gemixt met een soft-rock vibe uit dezelfde tijd. De overtuigende, warme zangstem van Allison Russell, die overigens prachtig mengt met die van Hozier, zet dit geluid nog eens extra kracht bij.

Met Empire Now kom je in een compleet andere dimensie terecht. Dit nummer is er eentje van het kaliber Take Me To Church, wat Hozier’s grootste hit en doorbraak betekende. Het heeft dezelfde impact, dezelfde grootsheid en een zelfde intrigerende werking. Het is groots, meeslepend, krachtig en filmisch. Het is een genadeloze, intense song die je kippenvel bezorgt tot op het bot. Je voelt de duisternis, de dreiging en het onheilspellende dat komt kijken bij de opkomst en, vooral, de ondergang van een rijk.

Het is onbegrijpelijk dat hij dit nummer niet op ‘Unreal Unearth’ heeft gezet want het is inderdaad onwerkelijk en onaards goed. Het had er perfect op gepast. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de fenomenale tekstbeleving en stem van Hozier. Hij krijgt het voor elkaar (zoals altijd) om tegelijk krachtig en helder alsook zachtaardig, kwetsbaar en dromerig te klinken. Hij is echt een meester in het overbrengen en vertellen van verhalen. Hij mag wat mij betreft ook gewoon een boodschappenlijstje zingen en dan nog is het fenomenaal. Zijn vocalen blijven verwonderen.

Ten slotte komt Fare Well het dichts bij het werk dat we kennen van Hozier qua sfeer en geluid. Het lied belichaamt het omhoog klimmen vanuit de hel. De tekst is zowel hoopvol als grimmig tegelijk. Maar het geeft, door de levendige, vrolijk gestemde gitaar, een gevoel van hoop en kracht. Het gevoel van ‘het komt wel goed’, ‘we komen hier wel uit’.

Al met al is het een weloverwogen keuze geweest van de Ierse singer-songwriter om deze vier liedjes niet op ‘Unreal Unearth’ te zetten, dat geldt met name voor Too Sweet, Wildflower And Barley en Fare Well, maar Empire Now is echt een ander verhaal. Dat deze de plaat niet gehaald heeft, is eeuwig zonde. Ik bedoel of het album nou zestien tracks heeft of zeventien, dat maakt dan ook niet zoveel meer uit. Hij is veel te perfect om te laten liggen. Godzijdank heeft hij dit grootse werk wel op deze EP gezet. Nu weten we tenminste wat we missen en kunnen we Empire Now volledig grijs draaien.

 Tracks:
01. Too Sweet
02. Wildflower And Barley
03. Empire Now
04. Fare Well

Website: https://store.hozier.com/