Michael van Merwyk – The Bear
Format: CD – Digital / Label: Timezone Records
Release: 2020
Tekst: Martin van der Velde
De Duitse bluesmuzikant Michael van Merwyk heeft zich ondertussen definitief gepositioneerd in de Europese bluesscene. Deze oosterbuur is een zeer creatief en actief artiest die met de regelmaat van de klok albums uit brengt, zowel als solist, duo of met een band bezetting. Altijd is er in die bezetting een vaste waarde; Michael van Meryk. Zoals zovelen ontdekt Michael in zijn tienerjaren de gitaar.
Op zijn 15e leert hij zichzelf gitaar spelen door te luisteren naar platen van de Clash, Sex Pistols, Judas Priest en Motorhead. Wanneer een goede vriend hem wijst op de uitzendingen van Blues at Night op radio WDR gaat het roer om. Het eerste nummer van de uitzending, Smokestack Lighnin’ van Howlin” Wolf bepaalt vanaf dat moment de muzikale koers die hij de rest van zijn muzikale bestaan wil gaan.
In de huisband van de bekende bluesclub Roadhouse in Rheda-Wiedenbruck doet Michael van Merwyk een schat aan ervaringen op door te jammen met bekende bluesartiesten als Jimmy Johnson en Johnny Rogers. Een ontmoeting met Louisiana Red zorgt ervoor dat Michael op het spoor wordt gezet van Robert Nighthawk en Earl Hooker, beide heren hebben grote invloed op het veelvuldig gebruik van de slide in van Merwyk’s spel.
Na vele jaren onopvallend met de blues bezig te zijn geweest besluit van Meryk in 2009 dat het tijd is om naar buiten te treden, en neemt onder eigen naam zijn eerste album ‘Catching the Train’ op.
In 2011 besluit hij deel te nemen aan de German Blues Challenge en niet zonder succes. Met zijn band Bluesoul wint hij deze competitie. Door deze overwinning neemt de band in 2013 deel aan de International Blues Challenge in Memphis / USA waar de band de tweede plek in de wacht weet te slepen. In de 29 jaar dat de International Challenge bestond was het nog nooit een Europese band gelukt om door te dringen tot de finale.
Dit gegeven levert uiteraard de nodige aandacht op. De band speelt op het gerenommeerde Lucerne Bluesfestival en optredens door heel Europa volgen met als hoogtepunt een optreden in Moskou. Bluesartiesten als Larry Garner en Big Daddy Wilson doen een beroep op Michael’s muzikaliteit en nodigen hem uit om als gitarist mee te spelen op hun platen.
Van Merwyk start diverse bezettingen op om zijn muzikale creativiteit zoveel mogelijk de ruimte te geven. Met zanger/mondharmonicaspeler Gerd Gorke richt hij het duo Delta Boys op. In deze bezetting verschijnen de albums ‘Front Porch Stories’ (2011) en ‘Rough & Easy’ (2013). Beide albums worden goed ontvangen door de pers.
Naast eigen nummers brengt het duo eigen interpretaties van oude delta blues klassiekers. Voor de songs die het best in band vorm tot uiting komen richt hij the Bluesoul op. In deze band wordt hij ondersteund door slagwerker Bernhard Weichinger, bassist Olli Gee en gitarist Jochem Bens.
Met de Bluesoul neemt Michael in 2012 de cd ‘New Road’ op gevolgd door ‘Ease My Pain’ in 2014. Uitgangspunt van deze band is om niet in genres en of muzikale grenzen te denken.
Dit gegeven levert een met funk en soul doorspekt nagenoeg zelfgeschreven repertoire op waarbij de traditionele blues nooit ver weg is. Een ontmoeting met Christian Dozzler voor de cd opnames van ‘Embarassment to the Blues’ van Larry Garner, levert de cd ‘Darkest Night’ (2014) op. In dat zelfde jaar verschijnt ook nog eens het album ‘Upclose and Personal’ die hij samen met Larry Garner opnam voor Dixiefrog records uit Frankrijk.
Zijn voorliefde voor het dragen van Converse All Stars schoenen draagt Michael uit op zijn album ‘New Shoes’, in rood, blauw en groen zijn de ruimschoots terug te vinden op de hoes van de cd. Met het uitbrengen van ‘Fight the Darkness’ maakt hij in 2017 de overstap naar Timezone Records, ook ‘Songster’, uit 2018 verschijnt op dit uiterst actieve label.
Nu ligt daar al weer ‘The Bear’, een band album, maar dan wel met minimale begeleiding van drummer Micha Maas en bassist Tobi Fleischer die een zeer doeltreffende bodem weten neer te leggen. Christian Dozzler komt op piano en harmonica smaakvol ondersteunen.
Waar van Merwyk op ‘Songster’ nog nummers van David Bowie, Judas Priest, The Clash, T-Rex, Joy Division, Iron Maiden en U2 op sublieme wijze wist te transformeren naar rootsy stukken, daar is hij op ‘The Bear’ weer volledig terug bij de blues. Met de openingstrack Shotgun Boogie, die het midden houdt tussen een boogie en een shuffle komt de band ijzersterk uit de startblokken. De lage tonen van Tobi Fleischer liggen mooi in de mix en vormen met het strakke drumwerk van Micha Maas het ultieme fundament voor het met slide doorspekte gitaarspel van Michael van Merwyk.
Christian Dozzler mag als pianist aan de bak op het vlot swingend Blues Stop Knocking. Het retro reverb soundje op de gitaar bepalen de sfeer op Some Time Angels Come in Red en We’re Human en hebben beide een rootsy ondertoon.
Tussendoor komt de akoestische country blues versie van The Bear, die we als afsluitende track in Chicago Blues stijl, lees Muddy Waters stijl terug horen komen en waarop van Merwyk met enige zelfspot over zichzelf zingt.
De man heeft overigens een fijne, flexibele, herkenbare en zeer aangename zangstem. De shuffle It’s Fun Being Crazy wordt als duo gebracht, waarop Christian Dozzler de elektrisch spelende van Merwyk van fraai harpwerk voorziet. Na de country blues Deep Blue Sea gaat het tempo weer flink omhoog en dendert de groovy shuffle Bad Blues de speakers uit. Dozzler krijgt op deze track nog even ruimte voor een harpsolo om vervolgens achter de piano te stappen op Fool Yourself, die met zijn vlot gespeeld Zuid Amerikaans ritme staat als een huis.
Het intro van Dark & Stormy Night doet je even aan Robert Lockwood Jr, denken. De pianoklanken en het slide spel van Michael van Merwyk vullen elkaar prima aan. En zoals gezegd als afsluiting van het album een band versie van The Bear.
Michael van Merwyk heeft met het uitbrengen van ‘The Bear’ weer eens laten zien dat hij bij de top van de Duitse bluesscene behoort. Een album met voornamelijk eigen materiaal dat zeer gevarieerd is en doorspekt is met vakbekwaam slidespel, alleen voor Blues Stop Knocking (Jay Miller), We’re Human (Jay Owens) en Dark & Stormy Night (Hudson Whittaker) is Michael bij een andere tekstschrijver te leen gegaan.
Zijn creativiteit lijkt bijna onuitputtelijk.
Tracks:
01. Shotgun Boogie
02. Blues Stop Knocking
03. Sometimes Angels Come In Red
04.The Bear (Acoustic)
05. We’re Human
06. It’s Fun Being Crazy
07. Deep Blue Sea
08. Bad Blues
09. Fool Yourself
10. Dark & Stormy Night
11. The Bear (Reprise)
Website: Michael van Merwyk