Recensie: Final Blues – De Kruispunten Van Harry ‘Cuby’ Muskee

 

Final Blues, de kruispunten van Harry ‘Cuby’ Muskee’

 Final Blues – De Kruispunten Van Harry ‘Cuby’ Muskee
Auteur: Jeroen Wielaert
Format: Boek – 333 pagina’s
Uitgever: Uitgeverij Koninklijke Van Gorcum
ISBN: 9789023259107
Release: 2022

Tekst: Jarl van Meeteren

Nog een boek over Cuby & The Blizzards dacht ik toen ik de uitnodiging kreeg? Had ik net niet het prachtige en zeer informatieve boek gelezen van Koert Broersma, ‘Somebody Will Know Someday?’ En beiden nog wel uitgebracht bij dezelfde uitgever? Tijdens de boekpresentatie op 22 mei dit jaar bij Cafe Hofsteenge, heilige grond voor de ware Cuby fan, werd het mij duidelijk. Tijdens de borrel vooraf sprak ik een man uit het boekenvak die mij vertelde dat schrijver en journalist Jeroen Wielaert ‘blues en Cuby ademt’; daarbij kende hij Harry Muskee en al zijn muzikale kornuiten plus de hele ‘scene’ al geruime tijd.

Ook kunnen twee boeken over hetzelfde onderwerp prima naast elkaar bestaan. Zeker met deze twee geeft het meer verdieping.

Maar nu dus ‘Final Blues’ met de ondertitel ‘De Kruispunten van Harry ‘Cuby’ Muskee’, de rode draad door het boek heen. Nu hebben we allemaal wel te maken met kruispunten in ons leven, situaties die bepalend zijn voor het verdere verloop, maar omdat Harry Muskee een vrij spectaculair leven heeft geleid zijn die kruispunten des te zichtbaarder. Met name de verkering met Miep die uitgaat is voor de gevoelige Harry absoluut onbegrijpelijk en bijna niet te aanvaarden. Het is zijn ‘Trauer des Dichters’ of vertaald naar de huidige tijd ‘de blues’ en zal lang de emotie zijn bij het schrijven van zijn songs. Maar ook het gemis van een harmonieus gezin door de ziekte van zijn moeder en een vader die zich moeilijk emotioneel kan uiten dragen bij aan zijn ontwikkeling en zijn hang naar warmte en kameraadschap. Dat zijn gedrag zorgt voor allerlei toestanden is evident; een stroom van hilarische anekdotes is het gevolg. De aanwezigheid en het excentrieke gedrag van bandleden als Eelco Gelling en Herman Brood draagt daar alleen maar aan bij. Toch zorgden zijn moeilijke persoonlijkheid en nukken ook voor ergernis bij de bandleden die spraken over ‘de grollen uit Grolloo’, wat uiteindelijk meerdere bandwisselingen tot gevolg had.

Ook het veelvuldige drank- en drugsgebruik in de band gaf veel problemen. Een andere kant van Harry Muskee wordt gelukkig ook belicht en dat is zijn vermogen tot het sluiten en onderhouden van hechte vriendschappen. Een interessant aspect in deze biografie is ook de tijdgeest die Jeroen Wielaert er mooi doorheen weeft. De gezapige jaren na de oorlog, de verandering van de muzieksmaak, de hippies en flowerpower, de opstandige jaren zestig met Provo en Vietnam demonstraties. Het verhaal over Cuby & The Blizzards en Harry Muskee wordt zo in perspectief gebracht, al bleef Grolloo wel een rustig dorp dat af en toe werd opgeschrikt door wilde feesten van de bandleden met ruime aanhang. Interessant is ook te lezen hoe platenmaatschappij Phonogram deze tijdgeest met slechte smaak wilde combineren in de promotie van het album ‘Groeten uit Grollo’ (toen nog met éen O). De hoes liet een idyllisch hippie plaatje zien met de bandleden in flowerpower kleding terwijl de alternatieve Willem de Ridder zich er notabene voor leende om dit met een ronkende tekst te onderstrepen. Alles in tegenstelling tot de ware aard van de band.

‘Final Blues’, tevens zo genoemd omdat dit een herziene en stevig aangevulde uitgave is van de biografie die Jeroen Wielaert eerst schreef, namelijk ‘De Missie’ uit 2003 met een tweede druk in 2008. Het is een zeer lezenswaardig, compleet en mooi vormgegeven boek geworden, zeker dankzij Uitgeverij Koninklijke Van Gorcum. Toen ik het boek begon te lezen moest ik wel wennen aan zijn schrijfstijl, namelijk het veelvuldige gebruik van korte tot zeer korte zinnen waardoor het boek voor mij wat hakkelend begon. Ik moet bekennen dat ik redelijk snel gewend was.

Compleet is het omdat er naast de vele fraaie foto’s ook testimonials in staan van ex-bandleden en collega-musici als Kaz Lux, Ralph de Jongh, Erwin Java, Huub van der Lubbe en vele, vele anderen. Helemaal achterin vind je de uitgebreide discografie van Cuby & The Blizzards, samengesteld door Hein van der Vliet en Hans IJsseldijk.

‘Final Blues is een indrukwekkende biografie over Harry ‘Cuby’ Muskee die samen met zijn band The Blizzards de echte blues naar Nederland bracht, een monument ook voor deze man die als geen ander de blues kende en daardoor de ideale vertolker was, de man die Drenthe en in het bijzonder Grolloo op de kaart zette.

Website: https://www.vangorcum.nl/