Sonic Youth – Rarities 1
Format: Digital / Label: Independent
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
De muziek van de legendariche New Yorkse band Sonic Youth wordt door de doorsnee rockliefhebber vaak afgedaan als zijnde “meuk”. Dat komt omdat Sonic Youth zich geen snars aantrok van de conventionele rockregels en gewoon, lekker tegendraads, haar eigen pad koos. Een pad waarin experimenteren en noise hoog in het vaandel stonden. Vooral de gitaristen produceerden hierbij een ware noisestorm met knarsende, piepende en vooral fuzzende gitaargeluiden.
De band bestond uit Kim Gordon (bas, zang), Jim Sclavunus (drums) en gitaristen Lee Renaldo en Thurson Moore, waarvan de laatste ook vaak de zang verzorgde.
De band bracht onnoemelijk veel releases uit en ging (tijdelijk?) uiteen toen het echtpaar Kim en Thurston uiteenging.
Er zijn echter nog genoeg tracks in de archieven, die het licht nog niet gezien hebben. Zoals op dit verzamelalbum ‘Rarities 1’, dat bestaat uit een twaalftal live opnames, die door de band in de loop der jaren zijn opgenomen.
Uit de beginperiode is World Looks Red een goed voorbeeld van het Sonic Youth geluid. Schots en scheve gitaarriffs, die zich totaal niet aan de door Kim Gordon’s bas neergelegde melodielijn houden maar al zwiepend en schurend hun eigen weg gaan.
Shaking Hell is al even dwars en hoekig met schurende, totaal atonale gitaarriffs, die een aanzwellende noisestorm veroorzaken. Kim Gordon verzorgt hier de gekwelde en maniakale zang.
Brave Men Run (In My Family) start met bedwelmende breed uitwaaierende gitaarriffs, die een soort eigenwijs soort ambient veroorzaken. Al snel barst dan een woeste noiserocker los waarin de gitaren weer naar hartenlust schuren en riffen.
In JC lapt Sonic Youth weer alle rockregels aan haar laars. De gitaren raspen en schuren, wars van welke melodielijn dan ook, lekker tegen elkaar in terwijl Kim voor de onderkoelde zang zorgt. Loeiend kreunende fuzzgitaren vormen het intro van Wildflower. Een op zich breekbaar nummer van bijna tien minuten. Naarmate het nummer vordert neemt de heftigheid toe. In de latere jaren begon het geluid van Sonic Youth iets conventioneler te klinken zonder echter het dwarse karakter te verliezen.
Zo begint Free City Rhymes met een sprankelende, haast Japanse, gitaarmelodie met een schurende krassende gitaar als tegenpool. Het nummer ontwikkelt zich tot een bedwelmende experimentele rocker.
Het geluid van the Velvet Underground is dichtbij in het donkere psychedelische Rain On Tin. Vervolgens barst 100% al krassend, piepend en kreunend los. Een sompige donkere noiserocker met een ontzettend smerig fuzzgeluid.
Unmade Bed staat er in 2 versies op. Een voor Sonic Youth begrippen vrij breekbaar nummer met een betoverend tintelend gitaargeluid maar uiteraard ook met een knetterende noisegitaar.
De afsluiter is No Way Out, een stevig pompende rocker, waarin de band dermate hard rockt dat alle stoppen op het eind van het nummer doorslaan.
Dit album toont nogmaals aan dat Sonic Youth een zeer belangrijke en invloedrijke rol in de rockgeschiedenis heeft gespeeld.
Ik zou de rockliefhebbers aanraden om hun geest enigszins te verruimen en dit album eens te gaan beluisteren!
Tracklist:
01. World Looks Red (live at the Kitchen)
02. Shaking Hell (live at the Kitchen)
03. Brave Men Run (In My Family) (live in Chicago 1985)
04. Catholic Block (live in Irvine 1990)
05. JC (live at Mesa Amphitheatre)
06. Wildflower (live at the Tibet Freedom Concert)
07. Free City Rhymes (live at ATP 2000)
08. Rain On Tin (live at the Bridge School Benefit)
09. 100% (live at Metro 2002)
10. Unmade Bed (live on KEXP)
11. Unmade Bed (live on WDET)
12. No Way (Power Cut Version)
Website: Sonic Youth