Monachopsis – Two Worlds: And in Between
Format: CD – Digital / Label: Turnip Farm
Release: 2020
Tekst: Filip Heidinga
Monachopsis betekent zoiets als: ‘het gevoel hebben er niet bij te horen en je moeilijk kunnen aanpassen aan de samenleving’. Zo voelen Daniel Dunn (Vocals/Guitar), Jonny Matthias (Guitar), Thomas Cholette (Bass Guitar), Jake Wentz (Drums) en Blake Bailes (Keyboard) uit Myrtle Beach zich blijkbaar.
Wanneer de band precies is begonnen is niet te vinden op het internet maar ze hebben in 2006 een EP uitgebracht met zes nummers onder de titel ‘From The Wreckage’. Daarna bleef het tot nu stil rond de band qua opnames. In de veertien jaar tussen de EP en deze release heeft de band vooral heel veel opgetreden.
Monachopsis is geen band die uitgebreide interviews geeft of ook maar iets over de bandleden kwijt wil, ze willen duidelijk een mysterie blijven. Net als hun muziek trouwens, die heeft een mysterieuze sfeer en ligt ergens tussen progressieve rock en pop punk in.
Dat de band is gegroeid sinds hun EP uit 2006 is meteen duidelijk te horen op Pleasantville, het openingsnummer van ‘Two Worlds: And In Between’.
De band klinkt stukken beter en hun geluid is iets rustiger geworden, maar kunnen ze ook nog steeds stevig rocken. De groei die de band heeft doorgemaakt is niet alleen muzikaal maar vooral de teksten op dit album zijn erg goed.
Het nummer Pleasantville gaat over een klein stadje ver weg van de wereld waar iedereen elke dag hetzelfde doet. Erg saai dus. Je mag aannemen dat Pleasantville voor Myrtle Beach, hun thuisbasis, staat.
De rest van het album gaat over de wrijving tussen Pleasantville en de wereld die de band zelf gecreëerd hebben. Met hun eigen vrienden, hun eigen familie.
Home Is My Blood is een erg mooi voorbeeld van deze tweestrijd die de bandleden voeren. “I always run away from home” zingt Daniel Dunn een aantal keer, maar hij vindt ook een andere thuis.
Het album draait vooral om de twee nummers na Home Is My Blood, Jamai Vu part one en Jamai Vu part two. Het in totaal bijna zestien minuten durende nummer gaat over gevangen zitten in Pleasantville wachten op een harde knal maar alles wat ze horen zijn fluisterende stemmen.
Die harde knal maakt Monachopsis zelf dan maar aan het einde van deel één. Deel twee begint weer rustig gaat over de vlucht naar de wereld buiten Pleasantville. De rest van het album blijft de band tussen deze twee werelden in zitten.
Kortom:
Eindelijk een volledig album van Monachopsis, en hij klinkt veel beter dan de EP. Hiermee heeft de band een erg mooi visite kaartje afgegeven, nu maar hopen op een Europese tournee.
Tracklist:
01. Pleasantville
02. Every Detail Stuck Out Like I Painted the Picture
03. Home Is My Blood
04. Jamai Vu part one
05. Jamai Vu part two
06. Purity
07. Don’t Get Caught
08. Judgment
09. Two Worlds and in Between
10. Bigger Picture
11. Pleasantville reprise
12. Mr. Grey
Website: Monachopsis