Metallica & The San Francisco Symphony Orchestra – S&M2
Format: CD – LP- DVD – Blu-ray -Digital / Label: Rhino – Blackened Recordings
Release: 2020
Tekst: Ella-Milou Quist
Op 6 en 8 september 2019 gaf de Amerikaanse metalband Metallica twee zeer exclusieve en uitverkochte concerten met het San Francisco Symphony Orchestra, onder leiding van dirigent Edwin Outwater, in het Chase Center in San Francisco. Dit ter ere van het twintig jarige bestaan van de eerste ’S&M’ plaat, ook opgenomen met dit orkest, uit 1999. De opnames van vorig jaar zijn nu uitgebracht op CD, LP, DVD en Blu-Ray.
Net zoals op ’S&M’ opent het album, en daarmee de show, met The Ecstasy Of Gold en The Call Of Ktulu. De elektrische lading die in de lucht hangt is zelfs door de speakers heen merkbaar. Je voelt de opwinding bij het publiek, de spanning die zich langzaam opbouwt en steeds groter wordt, om vervolgens te exploderen tijdens For Whom The Bell Tolls. Ook die track verscheen eerder in bewerkte versie op ’S&M’ uit 1999. Nummers die eveneens weer een plekje krijgen op ’S&M2’ zijn No Leaf Clover, Wherever I May Room, One, Master Of Puppets, The, Outlaw Torn, Enter Sandman en natuurlijk Nothing Else Matters. Er is alleen één heel groot verschil met de plaat uit 1999 en met die van nu: de kwaliteit en de productie zijn aanzienlijk beter. Niet alleen qua geluid is er een sterke verbetering maar ook de mix is veel opener en helderder. Bovendien opereren orkest en band niet langer als twee losse autoriteiten, maar als één geheel. Ze hebben de muziek veel beter op elkaar afgestemd en het vloeit nu allemaal moeiteloos in elkaar over. De orkestrale arrangementen zijn zeer weldoordacht en passen nu echt perfect bij de harde sound van de band. Er zit veel meer dynamiek en gelaagdheid in de songs, alles loopt soepeler en is veel genuanceerder, zonder aan kracht in te boeten. De meeste songs zijn, als je goed luistert, een tikkeltje trager. De plaat uit 1999 klonk veel gehaaster. Er is nu overduidelijk rust gecreëerd en er is veel meer aandacht besteed aan de afwerking van de arrangementen en de liedjes. Er is echt tijd genomen om de songs te perfectioneren. Alles is volkomen in balans. Hierdoor zijn de uitvoeringen van de nummers die we al kennen van de vorige ’S&M’ plaat veel mooier en strakker en komen zo veel beter tot hun recht. Uiteraard geldt voor de nieuwe orkestrale bewerkingen dat de kwaliteit net zo strak en goed is.
Het leuke van deze vernieuwde versies is dat ze zich verbazingwekkend goed lenen voor een orkestrale bewerking. Het verrijkt de nummers en geeft ze meer diepgang. Vooral The Day That Never Comes (afkomstig van ‘Death Magnetic’ uit 2008) is daar een goed voorbeeld van en is in deze uitvoering echt een pareltje. Ook The Unforgiven III van datzelfde album is een bijzondere toevoeging. Je hoort namelijk alleen het orkest en James Hetfield op zang. Dat James niet ’s werelds beste zanger is, is wel bekend. Zijn stem leent zich gewoon beter voor het wat ruigere werk met zijn band als back-up, maar het is wel bewonderenswaardig dat hij zich zo kwetsbaar durft op te stellen.
Ook ‘Hardwired… To Self-Destruct’ uit 2016 is goed vertegenwoordigd met de songs Confusion, Moth Into Flame en Halo On Fire.
All Within My Hands, van ‘St. Anger’ uit 2003, heeft vooral een heel indrukwekkend intro met prachtige klassieke arrangementen. Ook een ouder nummer als The Memory Remains (‘Reload’, 1997), krijgt nog meer power door de stevige strakke strijkerssectie.
De in 1986 overleden oud-bassist van Metallica, Cliff Burton, wordt op mooie wijze geëerd door de belangrijkste bassist van de San Francisco Symphony, Scott Pingel, in het duistere maar fraaie (Anesthesia) – Pulling Teeth (‘Kill ‘Em All’, 1983).
Dat The San Francisco Symphony een nog grotere en belangrijke rol speelt dan op ’S&M’ uit 1999 wordt nog eens versterkt door de toevoeging van Scythian Suite, Opus 20 II: The Enemy God And The Dance Of The Dark Spirits (geschreven door de Russische componist, pianist en dirigent Sergei Prokofiev uit 1915) en The Iron Foundry, Opus 19 (geschreven door de eveneens Russische componist en pianist Aleksandr Mosolov).
Al met al kunnen we concluderen dat ’S&M2’ een verbeterde versie is van ’S&M’ en deze zelfs overtreft. Het is duidelijk te horen dat zowel de band als het symfonieorkest met frisse, hernieuwde energie op het podium stond en de samensmelting van klassiek met heavy metal in dit geval elkaar alleen maar aanvult en versterkt.
Dat er een aantal songs overeenkomen met de oude ’S&M’ plaat maakt in dit geval helemaal niets uit. Het blijven toch de klassiekers waarop je zit te wachten en ze zijn nu gewoon veel beter uitgevoerd. Daarnaast zorgen de nieuwe orkestrale bewerkingen ervoor dat het interessant blijft en je toch weer een compleet ander album in huis hebt dan de versie uit 1999.
CD1
01. The Ecstasy Of Gold
02. The Call Of Ktulu
03. For Whom The Bell Tolls
04. The Day That Never Comes
05. The Memory Remains
06. Confusion
07. Moth Into Flame
08. The Outlaw Torn
09. No Leaf Clover
10. Halo On Fire
CD2
01. Intro To Scythian Suite
02. Scythian Suite / Opus 20 II: The Enemy God And The Dance Of The Dark Spirits
03. Intro To The Iron Foundry
04. The Iron Foundry / Opus 19
05. The Unforgiven III
06. All Within My Hands
07. (Anesthesia) Pulling Teeth
08. Wherever I May Roam
09. One
10. Master Of Puppets
11. Nothing Else Matters
12. Enter Sandman
Website: Metallica