Mark Lanegan – Straight Songs of Sorrow
Format: CD – LP – Digital / Label: Flooded Soil Recordings
Release: 2020
Tekst: Paul Op den Kamp
De sepia tinten op de hoes en de eerlijke titel maken al genoeg duidelijk over de bijhorende muzikale inhoud. De handen die zichtbaar zijn van een man die alle kanten van het leven heeft gekend. Groot succes maar tegelijkertijd verslaving en depressie. Goede artistieke keuzes maar een ellendige jeugd. Handen die waarschijnlijk net zo vaak drugs hebben vast gehad als een instrument.
Met ‘Straight Songs of Sorrow’ brengt Lanegan de teller qua solo albums op twaalf. Dit naast de vele collaboraties of gastvocalen bij anderen. De man maakte albums met Queens of The Stone Age, Isobel Campbell en Gregg Duli. Eind jaren tachtig debuteerde hij als zanger van grunge band ‘The Screaming Trees’.
Waar Lanegan op eerdere album de thematische en muzikale pose aannam van bluesy chroniqueur van het grote stadsleven toont hij zich op dit album kwetsbaar. De woeste golven van gitaarwerk die normaliter zijn stem ondersteunen zijn (grotendeels) ingeruild voor akoestische gitaar en elektronica. Het schrijven van zijn memoires inspireerde hem om in zijn liedjes terug te kijken op zijn leven.
Zoals Lanegan in een recent interview met de Britse krant The Guardian zei ‘But these songs were related to memories because of where I’d just been, looking back, which is something I rarely do. And, for me, writing music is a joyful experience no matter what the content.”
Qua thematiek staat ‘Straight Songs of Sorrow’ bol van moeilijke, ernstige momenten. Een ongelukkige jeugd. Drugs- en alcoholmisbruik. De zelfmoord van vrienden als Kurt Cobain en Anthony Bourdain.
Toch is dit geen album van depressieve galm en mismoedigheid. De stem van Lanegan omhult door de minimalistische begeleiding maakt het geheel een tunnel waar de luisteraar doorheen wordt geperst. Een reis die soms zwaar is maar wordt afgewisseld door lichte, wat spaarzame momenten. Aan het eind van de tunnel gloort de hoop van het overleven en het besef van de ontwikkeling die (in dit geval de zanger zelf) heeft afgelegd. Een muzikaal doolhof waarbij de uitgang staat voor het overleven en het vinden van een nieuw leven.
De getoonde eerlijkheid die de protagonist inneemt maakt dat het album doet denken aan het laatste werk van Leonard Cohen. Ook hij balanceerde in die laatste liedjes zo mooi tussen het licht en het donker dat we allemaal in ons leven tegen komen. In alle eerlijkheid tonen beide artiesten wat ze in hun leven hebben meegemaakt en wat dit hun heeft opgeleverd.
Lanegan dropt even een album dat zich kan meten met zijn doorbraakalbum ‘Bubblegum’. Dat hij kiest voor introspectie en wat kleinere muzikale omlijsting siert hem.
Instant klassieker dit!
Tracklist:
01. I Wouldn’t Want To Say
02. Apples From A Tree
03. This Game Of Love
04. Ketamine
05. Bleed All Over
06. Churchbells, Ghosts
07. Internal Hourglass Discussion
08. Stockholm City Blues
09. Skeleton Key
10. Daylight In The Nocturnal House
11. Ballad Of A Dying Rover
12. Hanging On (For DRC)
13. Burying Ground
14. At Zero Below
15. Eden Lost And Found
Website: Mark Lanegan