CW Ayon – What They Say
Format: CD – Digital / Label: CW Ayon
Release: 2019

Tekst: Peter Marinus

CW Ayon mag zijn vrouw Carol wel ontzettend dankbaar zijn! Zij leerde hem namelijk gitaarspelen met een reeks van inmiddels tien albums als resultaat. En dat houdt dus automatisch in dat er negen albums van deze one-man band uit New Mexico, USA, aan mijn neus voorbij gegaan zijn. Maar dat gaat nu niet gebeuren want zijn tiende album is daar te lekker voor!

CW veroverde in 2010 een “best blues award” met zijn nummer “Seen My Baby” bij de New Mexico Music Awards, hetgeen hij in 2013 nog eens overdeed met “End Of My Rope”.

Op het nieuwe album staan zes nieuwe nummers en zes nummers van de voorgaande albums. Het album werd opgenomen door Gary Laney in de Nautilus Recording Studios in San Angela, Texas en CW bespeelt de kick en snaredrum, de tamboerijn, de gitaar, de Resonator gitaar en de harmonica. Hij wordt hierbij geholpen door een onwaarschijnlijk lekker “slappende” bassist, Felipe Toltecatl.

Qua stijl mengt CW rauwe blues, in een Junior Kimbrough/R.L. Burnside-achtige stijl, met invloeden als rockabilly en swamprock. En altijd in een intieme, lome, ietwat G.Love-achtige sfeer.

Het album gaat van start met de lekere luie shuffle Little Stuff. CW heeft een krachtige heldere stem, hetgeen al een verademing is aangezien de meeste one-man bands rauwe manische vocalen hebben. Zijn gitaarspel is priemend en bluesy.
Dit wordt gevolgd door Carla, een boppend bluesy nummer met heerlijk “slappend” basspel, dat de vaart er lekker inhoudt. Het lui schuifelende Messing With Me mengt op een lome wijze blues, country en rockabilly met een intiem swingend nummer als resultaat.
In het broeierige I Need You Now hangt een swampy sfeertje met lekker rauw gitaarspel. De invloed van Creedence Clearwater Revival (en dan met name het nummer “Born On The Bayou”) is duidelijk hoorbaar in het lui rockende Tomorrow’s Too Late.
Na de intieme warme bluesballad What They Say volgt de stuwend pompende boogie End Of My Rope.  In het lui voortschuifelende Anyway Love hangt, vooral door het rauwe gitaargeluid, een Neil Young-achtige sfeer. Het luchtig boppende Where I’m From is een zeer aanstekelijke swinger met fabuleus basspel.
Het instrumentale Nautilus is de afsluiter van het album. Het begint als bonkende blues met soepel bluesy gitaarwerk en gaat halverwege over in een zwevend sfeervol nummer.

Het heeft even geduurd voordat we het doorhadden maar CW bewijst met dit tiende album dat hij een prima bluesy one-man band is!

Tracklist:
01. Little Stuff
02. Carla
03. Messing With Me
04. I Need You Now
05. Tomorrow’s Too Late
06. What They Say
07. End Of My Rope
08. Root Beer Popsicle
09. Anyway Love
10. Where I’m From
11. Well I Know
12. Nautilus

Website: CW Ayon