Cary Morin – Dockside Saints
Format: CD / Label: independent – Continental Record Services
Release: 2020

Tekst: Peter Marinus

Om een muzikaal etiket op het zesde album van zanger-gitarist Cary Morin te plakken is haast onmogelijk. Het nieuwe album van deze artiest uit Great Falls, Montana, die een afstammeling is van de vermaarde Indianenstam the Crows, valt het beste te omschrijven als een “muzikale potpourri”. Een potpourri waarin op zeer aangename wijze stijlen als funk, blues, Americana, Tex Mex en bluegrass voorbijkomen.

Photo courtesy of Nate Dowd

Cary wordt daarbij geholpen door Lee Allen Zeno (bas), Brian Brignac (drums), Cory Ledet (accordeon), Eric Adcock (piano, Hammond B3, keyboards), Beau Thomas (fiddle), John Fohl (gitaar), Keith Blair (gitaar) en Celeste Di Lori (backing vocals)

Het album opent lekker funky met Nobody Gotta Know. Funky op die kenmerkende New Orleans wijze met hoekige grooves. Een nummer, dat zo op het repertoire van the Neville Brothers zou passen met Cary’s gemeen snijdende elektrische gitaar. Een prima binnenkomer!
De ballad Exception To The Rule gaat meer de Americana kant op in een stijl die ergens tussen John Hiatt en Warren Zevon uitkomt, geen slecht gezelschap dus! Datzelfde geluid keert terug in de al even intieme ballad Because He Told Me So.
In Prisoner laat Cary horen dat je op een akoestische gitaar ook lekker fel kan grooven. Het gaat hier om een lui groovend Little Feat-achtig nummer.
De fiddle van Beau Thomas is prominent aanwezig in het broeierige mid-tempo Tonight. Ook in de opgewekte zydecorocker Jamie Rae is de fiddle feestelijk aanwezig, zij aan zij met de al even feestelijke accordeon van Cory Ledet.
De zeer sfeervolle ballad Bare Trees wordt door de warme accordeonklanken van een Tex Mex sausje voorzien terwijl Cary’s akoestische gitaar en de smachtende fiddle het instrumentale nummer richting Ry Cooder trekken.
Een J.J. Cale-achtige drive is stuwend aanwezig in het broeierige Valley Of The Chiefs. Cary laat zijn gitaar bluesy snerpen in de zinderende ballad Chosen Road, die bol staat van de onderhuidse spanning. Funk met eern accordeon! Het blijkt dus prima te werken in de instrumentale groover Cary’s Groove.
Cary sluit het album af met het rauw rockende Come The Rain, een nummer met vurig gitaarwerk in de beste John Hiatt traditie.

Al met al is Cary Morin’s zesde album een absolute aanrader voor fans van John Hiatt, Warren Zevon en Ry Cooder. Eigenlijk voor alle liefhebbers van het betere Americana werk!

Tracklist:
01. Nobody Gotta Know
02. Exception To The Rule
03. Prisoner
04. Because He Told Me So
05. Tonight
06. Jamie Rae
07. Bare Trees
08. Valley Of The Chiefs
09. Chosen Road
10. Cary’s Groove
11. Blue Delta Home
12. Come The Rain

Website: Cary Morin