Brian Davison’s Every Which Way – Brian Davison’s Every Which Way
Format: CD / Label: Esoteric Recordings
Release: 2020

Tekst: Peter Marinus

Sommige albums uit de 70’s worden meer dan terecht opnieuw uitgebracht. Zoals dit album van Brian Davison’s Every Which Way. Deze band stond onder leiding van drummer Brian Davison, die vooral bekend is als drummer van the Nice (met Keith Emerson), maar die ook nog een verleden heeft in bands als the Habits, the Mark Leeman Five en Refugee.

Naast Brian bestond de band uit bassist Alan Cartwright, die later bij Procol Harum op zou duiken, zanger-pianist Graham Bell, die solo actief was maar ook in bands als Bell + Arc en Snowy White’s Blues Agency te vinden was, gitarist John Hedley, later in Last Exit, the Dallas Boys en WHTV en saxofonist-fluitist Geoffrey Peach (ex-the Sleep).

De band stond in de 70’s bekend als progressive rockband. Een typering die wat mij betreft wat misplaatst is. Qua geluid klonk deze band namelijk meer als een mix van het psychedelische folkgeluid van Traffic en de meer jazzy rock van Colosseum.

Er werd slechts één album uitgebracht maar dan wel op het fameuze Charosma label in 1970.

Het openingsnummer, Bed Ain’t What It Used To Be, is een prima voorbeeld van het geluid dat deze band had. Dit is een intiem wiegend nummer waarin het Traffic geluid onmiskenbaar is. Dat komt ook door de zang van Graham Bell, die dezelfde soul in zijn stem heeft als Steve Winwood. Saxofonist Geoffrey Peach zorgt hier met zijn jazzy spel voor de nodige Colosseum invloeden.
Castle Sand is een zeer intiem zwevend nummer, dat geleid wordt door de dwarsfluit van Geoffrey Peach. Een ballad, die even indringend is als het werk van Traffic in hun “John Barleycorn Must Die” periode.
Vervolgens is Go Placidly een sprankelend folkrocknummer met intieme soulvolle zang en een heerlijk dwarrelende dwarsfluit. All In Time rockt op dezelfde wijze als Traffic’s “Dear Mr. Fantasy met een prima scheurende gitaarsolo en de freewheelende sax. What You Like is een krachtig, dreigend bluesrocknummer met hard splijtend gitaarwerk en een jazzy kreunende saxofoon.
In de afsluiter, het luie The Light, heeft het bluesy bijtende gitaarspel van John Hedley de hoofdrol.

Esoteric Records heeft er goed aan gedaan om dit album uit de vergetelheid los te rukken.

Via deze re-release krijgt Brian Davison’s Every Which Way namelijk alle aandacht, die zij in de 70’s misgelopen zijn en die zij wel degelijk verdienden.

https://www.youtube.com/watch?v=uWobS-i_GTI

Tracklist:
01. Bed Ain’t What It Used To Be (2020 Remaster)
02. Castle Sand (2020 Remaster)
03. Go Placidly (2020 Remaster)
04. All In Time (2020 Remaster)
05. What Ypu Like (2020 Remaster)
06. The Light (2020 Remaster)

Website: Esoteric Recordings