Bowie´s Books – John O’Connell
Uitgeverij: Bloomsbury / ISBN: 978-I-5266
Release: 2019

Tekst: Paul Op den Kamp

Gedurende zijn lange carrière wisselde David Bowie meermaals van (muzikale) gedaanten. Ziggy Stardust, Aladin Sane of The Thin White Duke als op zichzelf staande personages. Of wat te denken van de verschillende identiteiten die hij op het witte doek aannam.
The Goblin King, Andy Warhol of Pontius Pilates. Een schrijver van fictie zou dit nooit allemaal in een boek kunnen krijgen, daarvoor liggen de verschillende types qua reikwijdte en excentriciteit te ver uit elkaar. Wat hun allemaal verbindt is de bedenker die gestalte aan hun gaf. Een geestelijk vader die in zijn vrije tijd een leeslijst er op na hield die erg uitgebreid en divers was.
Zo blijkt uit dit overzichtsboek van auteur John O’Connell.

Enkele jaren geleden trok de tentoonstelling, ‘David Bowie Is’, veel publiek naar onder andere Londen en Groningen. In het kader van dit retrospectief werd een lijst gepubliceerd met daarop de 100 boeken die Bowie zag als meest invloedrijk op zijn werk en leven. In dit nieuwe boek beschrijft O’Connel de betreffende auteurs, boeken en de invloed op onze muzikale held  in evenveel korte essays. Kortom, een boek met als onderwerp: een man die heel veel boeken las. Of een biografie aan de hand van het werk van vele anderen.

Of Bowie nu echt de hele dag liep te lezen, zoals het boek suggereert blijft de vraag. Om op hoog tempo in allerlei kunstvormen te excelleren, een gezinsleven er op na houden als ook nog fulltime te lezen lijkt wat onmogelijk.
Duidelijk wordt wel dat als hij las hij er een heel diverse literaire smaak had. Een boekenkast gevuld met Julian Barnes, Yukio Mishima, Ian Mcewan, Orlando Figes, Christa Wolf, James Baldwin en Angela Carter. Met op de onderste planken de comics van Octobriana, RAW en Private Eye.

Met veel enthousiasme jaagt de auteur de lezer door deze verzameling boeken. Plot en auteur worden beknopt benoemd, waarna de relatie met de liedjes volgt inclusief suggestie welk album je kunt draaien bij het lezen van het boek. Maar uiteindelijk strandt het boek in zijn opzet. Het onderwerp Bowie is sowieso al bijna te groot om te vangen in een biografie, dus laat staan als het onderzoek zich versmalt tot de boeken die hij las. De verschillende verwijzingen die O’Connel maakt naar andere kunstvormen, wereldgeschiedenis en überhaupt het turbulente leven van onze fervente lezer leiden tot de roep voor een nieuw boek.
Een overzicht van alle invloeden en ideeën die schuil gaan achter de liedjes. De diversiteit in boeken die Bowie überhaupt las maken de verschillende essays niet altijd even interessant, niet ieder boek hoeft de huidige lezer even aan te spreken als dat het Bowie deed. Ergens halverwege slaat dus enigszins de vermoeidheid toe, de verschillende schetsen gaan wat vervelen.

Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een kleine tekening door kunstenaar Luis Paadin. Humoristische prenten van de verschillende personages waaraan Bowie gestalte gaf. Kleine referenties die de verschillende boeken verbinden met het werk en leven van de zanger. Meer nog dan de bijhorende tekst verdienen deze afbeeldingen een eigen boek, als een soort geïllustreerde biografie zou het best een leuk boek kunnen worden.  

Waarom voor zowel de Engelse als de Nederlandse gekozen is voor een lelijke foto blijft onduidelijk. Op de Engelse versie werd gekozen voor een foto rond de periode 1976, de tijd waarin Bowie de film van “The Man Who Fell To Earth” opnam.
De inleiding vermeldt het gerucht dat Bowie arriveerde met een truck vol boeken. De vertaalde versie biedt een foto uit midden jaren tachtig, even lelijk als vreemdsoortige peter pan houding.
Zou er dan nooit een goede publiciteitsfoto zijn gemaakt van Bowie met een boek?

Website: David Bowie