Koko Neetz – I.T.T.I.P.
Format: CD – Digital / Label: Admirable Traits Records
Release: 2019

Tekst: Peter Marinus

Laat ik eens met een vreemde vergelijking beginnen: wat het kunstrijden betekent voor de schaatssport, betekent het geluid van de band Koko Neetz voor de popmuziek!

Enige uitleg lijkt mij wel op zijn plaats. Het geluid van de band Koko Neetz uit Buffalo, New York, klinkt namelijk ontzettend gracieus en zwierend, en laat dat nou ook het beeld zijn van het kunstrijden!

Sommigen onder ons noemen de muziek van deze band ook wel “slaapkamer pop” en daar kan ik ook mee leven want hun geluid is constant loom, slaperig en intiem.

De band bestaat uit Andrew Kothen (zang, gitaar), Gabriel Wells (bas, drums), Elliot Scozzara (klarinet, saxofoon) en Harry Graser (keyboards).

In het openingsnummer, Molecules, hoor je direct waarom het geluid van de band de bovenstaande omschrijvingen heeft gekregen. Een intiem, lui folkpop nummer met een weelderig, slaperig geluid waarin je invloeden tegenkomt als the Beach Boys (hun ballads), Sagittarius, the Millennium en ook Simon & Garfunkel.
Het lekkere slaapkamergeluid blijft ook in Orbit aanwezig. Een sprankelend folkpop nummer met lui groovende drums, constant sprankelend psychedelisch gitaarwerk en die oh zo lome zang.
Fragments klinkt opgewekt en sprankelend en is een nummer waarin het vroege psychedelische geluid van the Steve Miller Band terug te vinden is, vooral door de zang.
Je schrikt even wakker als je de tekst “fuck me, fuck you, fuck this” hoort. Een typisch gevalletje van een ODOL, lijkt mij. Nectar is een breekbaar folkpop nummer met een ietwat sinistere tekst waarin de band hoopt “not to be seen again”.
Door het warme jazzy gitaarspel ontstaat in Glacier (Always Waiting On Me) een haast Antonio Carlos Jobim geluid, dat vermengd wordt met jazzy pop. Het warme Peppermint Why is wederom een weldadig deinend psychfolk nummer met een hoog Beach Boys en Steve Miller Band gehalte.
Na een “Space Oddity” achtig intro, blijkt ook de afsluiter I.T.T.I.P. zo’n heerlijk dromerig nummer te zijn.

Denk nog maar even na over mijn vergelijking met het kunstrijden. Ik denk dat je uiteindelijk toch snapt dat de muziek van Koko Neetz net zo gracieus is en dat dit gewoon een heerlijk album is geworden!

Tracklist:
01. Molecules
02. Orbit
03. Fragments
04. Nectar
05. Glacier (Always Waiting On Me)
06. Peppermint Why
07. I.T.T.I.P.

Website: Admirable Traits Records