Review: Dool – Visions Of Summerland – Live At Arminius Church Rotterdam

 

Dool - Visions of Summerland - Live at Arminius Church Rotterdam

Dool – Visions of Summerland – Live at Arminius Church Rotterdam
Format: CD – Vinyl LP – Digital / label: Prophecy Productions
Release: 2023

Tekst: Ella-Milou Quist

Voor de Nederlandse dark rock band Dool kon de corona-pandemie op geen slechter moment komen; rond de release datum van de plaat ‘Summerland’ in 2020. Er volgde restrictie op restrictie vanwege de toen zo heftige uitbraak. De groep mocht niet op tour om met trots de nummers live te spelen voor het publiek. Ook in 2021 gooide het virus grotendeels roet in het eten. Pas in 2022 kon de band weer echt haar hart luchten en de podia in binnen- en buitenland bestieren. Het laatste optreden van dat jaar, in de Arminius kerk in Rotterdam op 23 december, was in intieme kring met vrienden, familie en een handjevol fans. Het werd aanvankelijk alleen opgenomen als afscheidscadeau voor drummer Micha Haring, maar het optreden en de opnamen bleken zo goed, dat de band besloot er een live album van te maken; ‘Visions Of Summerland’. Godzijdank, want zo fantastisch als ‘Summerland’ is, zo weergaloos is ook deze live-registratie er van.

De plaat opent met een onheilspellend intro om vervolgens over te gaan in het prachtige doomy Wolfmoon. Het is al meteen duidelijk dat de kwaliteit net zo hoogstaand is als op het studioalbum. Het klinkt net zo helder, is net zo gestroomlijnd en de band speelt super strak en is echt fantastisch goed op elkaar ingespeeld. Raven is evengoed bij stem als op de studioplaat, iets waar veel artiesten van nu nog een puntje aan kunnen zuigen, en heeft een ijzersterke performance. Na het redelijk rustige Wolfmoon gaan we over op het energieke, metal georiënteerde Be Your Sins met fraaie gitaar harmonieën van Raven van Dorst, Nick Polak en Omar Iskandr en strakke krachtige drumpartijen van Micha Haring, die dan weer prachtig matchen met de baslijnen van JB van der Wal. Een heerlijke oorwurm waarvan het geenszins erg is dat deze constant in je hoofd blijft zitten. Het sinistere en rauwe, doch melodieuze God Particle volgt.

Na drie nummers van ‘Summerland’ ten gehore te hebben gebracht, is het tijd voor wat ouder werk afkomstig van ‘Here Now, There Then’ uit 2017. Te beginnen met de gothic rock sound van In Her Darkest Hour. Ook hier weer prachtig harmonisch snarenwerk van drie gitaristen die elkaar aanvullen en versterken en elkaar geenszins in de weg zitten. Wat een geweld! Maar zo knap dat het zo perfect bij elkaar en in elkaar past. Dat wil ook wat zeggen over de mixing skills van bassist JB van der Wal, want het is nogal een uitdaging om drie gitaren zo grandioos te laten klinken zonder dat het één bak aan geluid wordt. Wat meteen ook weer aangeeft hoe weldoordacht de gitaarpartijen zijn en hoe kundig iedere gitarist is, om dit zo foutloos te laten verlopen.

Het post-rock nummer She Goat is bij uitstek een snarennummer. Met sterke bas riffs, uitwaaierende gitaren en twee- en soms driestemmige gitaar harmonieën, is dit een fantastische krachtpatser. Beide nummers sluiten naadloos aan bij de songs afkomstig van ‘Summerland’. Daarna is het weer tijd voor wat melodieuzer werk in de vorm van de gothic rocker Sulphur & Starlight en het in doom gehulde Summerland. Op deze laatste draait het vooral om de vocalen. Je hoort Raven in de puurste vorm: kwetsbaar, oprecht en emotioneel. Dit alles wordt nog eens versterkt door de band die de zang prachtig omlijst.
Het is sowieso interessant om te horen hoe Raven tegelijk krachtig en stoer, met vlijmscherpe klauwen en tanden die je verslinden, alsook lieflijk en zacht met een soort fluwelen laagje over de stem, kan klinken. Raven is een kameleon die zich aanpast, in dit geval niet aan de kleur van de omgeving, maar aan de klanken en sferen van een liedje. Dat moet je maar kunnen.

A Glass Forest is weer zo’n heerlijk nummer dat de grenzen van gothic, dark rock, doom en progressieve metal opzoekt. Killing Joke cover Love Like Blood, afkomstig van de gelijknamige EP uit 2019, heeft in de interpretatie van Dool een (nog) duisterder karakter gekregen. Het is trager en tergender en het wordt ongelooflijk goed neergezet met z’n uitgestrekte landschap van gothic, doom en progressieve metal. Het tweestemmige gitaarspel is werkelijk grandioos en Raven’s zang voegt zoveel emotie en dimensie toe. Het is een heel gelaagde song geworden.

Ik zeg het vrijwel nooit, alleen in heel uitzonderlijke gevallen, maar ik ben een onwijze fan van de uitvoering van Dool, veel meer dan die van Killing Joke zelf. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat het een eigen geschreven nummer is van de Nederlandse groep. Ze doet het origineel echt eer aan en maakt ‘m zelfs nog beter. Het einde van het liedje is, met een flink overstuurde gitaar, meteen de opmars naar het energieke en ruige gitaargedreven Oweynagat, ook afkomstig van ‘Here Now, There Then’. De plaat sluit af met het illustere Dust & Shadow. Hierin komen alle facetten van de groep samen; alle klankkleuren, sferen, genres en natuurlijk dat fantastische samenspel.

‘Visions Of Summerland’ heeft alles wat een goede live plaat nodig heeft: een sterke leadzanger, een fenomenaal op elkaar ingespeelde band, een goede setlist, een helder en open geluid en de juiste (concert)sfeer en setting. De nummers op de setlist hebben een uiterst interessante en dynamische mix tussen sinister, hard en ruig enerzijds en melancholisch, zacht en mysterieus anderzijds. Dat is ook precies waar de kracht van Dool ligt: ontoegankelijke genres voor een groter publiek toegankelijk maken door catchy refreinen en melodielijnen toe te voegen en meerdere muziekgenres samen te smelten tot een geheel eigen(wijze) sound. De muziek heeft een bijna hypnotiserende werking, iets wat je heel graag wilt ervaren als je naar een concert gaat. Je wilt zo in de band en de muziek opgaan dat je de omgeving niet eens meer in de gaten hebt. Dat weet Dool zeker te bereiken. Daar komen ook nog eens de ijzersterke arrangementen en composities van de liedjes bij, de briljante harmonie tussen de drie gitaristen en de ritmesectie en het buitengewoon weldoordachte spel van alle vijf de leden. Niets wordt aan het toeval over gelaten, alles klopt en het staat werkelijk als een huis. Toch komt het heel spontaan over en dat is een kunst. Als je daar dan de geweldige mix en mastering van JB van der Wal en Magnus Lindberg (Cult Of Luna) bij optelt, dan zit je geramd. ‘Visions Of Summerland’ is een dijk van een live plaat die je gewoon in je kast moet hebben staan.

Hoewel dit album natuurlijk een bitterzoet einde heeft, namelijk het vertrek van drummer Micha Haring, geeft het tegelijk ook hoop voor de toekomst van de band, want als ze zo doorgaat, wordt ze de grote headliner op vele festivals. Laten we hopen dat Dool net zo’n sterke en strak spelende drummer vindt als Micha, want de muziek en de band kunnen echt niet zonder zo’n solide kracht.

Tracks:
01. Intro
02. Wolf Moon
03. Be Your Sins
04. God Particle
05. In Her Darkest Hour
06. She Goat
07. Sulphur & Starlight
08. Summerland
09. A Glass Forest
10. Love Like Blood
11. Oweynagat
12. Dust & Shadow

Website: https://allthosewhowanderaredool.com/