Review: Big Harp George – Cooking With Gas
Big Harp George – Cooking With Gas
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Blues Mountain Records
Release: 2024
Tekst: Tom Wouters
Voor de derde keer in 4 jaar tijd slaat de King of Westcoast Swing Blues, George Bisharat alias Big Harp George weer toe. De man, die naast zijn imponerende big band blues songs bekend staat om zijn vaak hilarische teksten, komt na topalbums als ‘Living In The City’ (2020) en ‘Cut My Spirit Loose’ (2023) nu met ‘Cooking With Gas’ op de proppen.
Het culinarisch getinte titelnummer zet meteen de toon met opwindende jaren 60 big band jazz. Het nummer kent een chaotisch free jazz-einde dat sterk doet denken aan een gasexplosie. Big Harp George zal het zo ook wel bedoeld hebben. Cellphone Hater 2.0 is een ironische, in een swingjazz-jasje gegoten, beschouwing over onze totale afhankelijkheid van het mobieltje met George’s chromatische mondharmonica in de hoofdrol.
Daarna schiet de vaart er helemaal in met de salsa van Doom Loop, waarin de vijf man sterke blazerssectie onder leiding van trombonist Mike Runta de song richting James Bond-soundtrack tilt. De lofzang op spiritualiën Wine Is My Friend is een geweldige rhythm & bluestrack met een hoofdrol voor de backing vocals van de Sons Of The Soul Revivers.
Het enige niet door George zelf geschreven nummer is Maceosity, dat niet verrassend werd geschreven door saxofonist Michael Peloquin. De instrumental ademt de sfeer van een James Brown-achtig funknummer en is een eerbetoon aan saxofonist Maceo Parker. Opvallend genoeg gaan de solocredits hier naar trombonist Mike Runta, pianist Chris Burns (tevens producer van het album) en Big Harp George’s mondharmonica.
Voor Awkward Me gaan we terug naar de jaren 30 swingjazz van de Andrews Sisters en komen vervolgens in de vijftiger jaren terecht met het swingende What The Missus Misses (sweet hugs and kisses). Heel fraai is ook de instrumental June’s Tune, dat soepel swingt met in de hoofdrol George’s harp en Chris Burns’ orgel.
DIY Woman is een lofzang op de handige huisvrouw in een strak rumba-jasje, waarna het serieus wordt in Paradise Is Burning met een cynische, maatschappijkritische tekst. Hilarisch-ironisch wordt het dan weer in The Older We Get onder het motto ‘Hoe ouder wij mannen worden, hoe gekker ook’ en dat in de vorm van genadeloos swingende big band jazz.
Het album sluit af met de gevoelige ballad When I First Held Valerie, waarin Big Harp George helemaal zelf de hoofdrol opeist en laat horen dat hij de meester van de chromatische mondharmonica Toots Thielemans naar de kroon steekt.
‘Cooking With Gas’ is één groot swingfeest. Muziek waar je gewoon heel erg vrolijk van wordt.
Tracks:
01. Cooking With Gas
02. Cell Phone Hater 2.0
03. Doom Loop
04. Wine is My Friend
05. Maceosity
06. Awkward Me
07. What the Missus Misses
08. June’s Tune
09. DIY Mama
10. Paradise Is Burning
11. The Older We Get
12. When I First Held Valerie
Website: https://www.bigharpgeorge.com/