Who Are You: Crowbar

 

Crowbar

In de jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.

Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”

Tekst: Peter Marinus

Redelijk bekend in Canada en in ons land toch altijd onbekend gebleven. Dat is het lot van de Canadese band Crowbar uit Toronto. En dat ondanks het feit dat de band samenwerkte met artiesten als Ronnie Hawkins en King Biscuit Boy. En ondanks het feit dat Margaret Trudeau, de echtgenote van de toenmalige Eerste Minster van Canada Pierre Trudeau, een grote fan was.

Gitarist Roly Greenway startte in 1958 de band the Centurys. In 1962 was hij te vinden in Jope Pino & the Starlites en een jaar later in the Ascots. In die laatste band zat ook gitarist Rheal Lanthier. De twee raakten bevriend en waren samen te vinden in de Las Vagas bands van Liberace en Zsa Zsa Gabor (!).

In 1967 besloten ze the Ascots nieuw leven in te blazen onder de naam the New Ascot Revue met latere Crowbar leden Kelly Jay Fordham (piano, zang) en Richard Newell, later bekender als King Biscuit Boy (harmonica).

De band trok de aandacht van de Canadese rock legende Ronnie Hawkins, die ze al snel als begeleidingsband inlijfde. De band bestond destijds verder uit Richard Bell (keyboards), John Gibbard (gitaar) en Larry Atamanuik (drums). Allemaal latere Crowbar leden.

Zij begeleidden Ronnie Hawkins onder de weinig respectvolle naam And Many Others

De onvoorspelbare Ronnie Hawkins ontsloeg de band vrij onverwachts in 1970 met de woorden “You guys are so crazy you could fuck up a crowbar”. Die woorden werden onthouden door de band en gebruikt als bandnaam…Crowbar.

Larry Atamanuik werd vervangen door Sonnie Bernardi en Richard Bell door Jozef Chirowski en onder de naam King Biscuit Boy & Crowbar werd het “Official Music” album uitgebracht in 1970. Het album kreeg lovende kritieken wat King Biscuit Boy deed besluiten de band te verlaten.

Het echte Crowbar debuut album Bad Manors (Crowbar’s Golden Hits Volume 1) kwam in 1971 uit en met “Oh, What A Feeling”werd een bescheiden Canadese hit gescoord. Het live album ‘Larger Than Life’ uit 1972 was in drie maanden tijd goed voor een gouden plaat.

Margaret Trudeau vroeg de band vervolgens om deel te nemen in de herverkiezingscampagne van haar man Pierre Trudeau waardoor de band echt landelijk doorbrak.

De band tekende bij het Columbia label en bracht daar twee albums uit. Door het uitblijven van nieuw succes ging de band vervolgens uiteen.

In 1977 kwamen de leden, op Jozef Chirowski na, weer bij elkaar voor een reünie toernee waarna de band wederom uiteen viel.

Het duurde tot 1996 voordat de band opnieuw bijeen kwam voor enkele concerten waaronder een concert ter ere van hun opname in de Canadian Songwriters Hall Of Fame in 2011.