Rockcolumn: Black – Wonderful Life

 

De columns zijn verhalen over ‘de mens achter de ‘popster’
Tekst: Tom Wouters

Black – Wonderful Life

Uit het niets is het daar. Dat prachtige lied gezongen door een man genaamd Black. Wonderful Life is een internationale hit in 1987.

Here I go out to sea again
The sunshine fills my hair
And dreams hang in the air

Gulls in the sky and in my blue eyes
You know it feels unfair
There’s magic everywhere

Look at me standing
Here on my own again
Up straight in the sunshine

No need to run and hide
It’s a wonderful, wonderful life
No need to laugh and cry
It’s a wonderful, wonderful life

Het sophisticated jazz-popnummer wordt gezongen met een enigszins dramatische stem en is een van de grootste mainstream hits van eind jaren tachtig. Black is de artiestennaam van de in Liverpool geboren zanger Colin Vearncombe, die begin jaren tachtig zijn carrière begon in een aantal niet erg succesvolle bands.

By the end of 1985 I had been in a couple of car crashes, my mother had a serious illness, I had been dropped by a record company, my first marriage went belly-up and I was homeless. Then I sat down and wrote this song called ‘Wonderful Life’. I was being sarcastic.

Wonderful Life is niet alleen een hit in de versie van Black. Het wordt gecovered door vele andere artiesten en dankzij het gebruik van het lied in verschillende reclamespotjes neemt de wereldwijde populariteit verder toe. Maar nooit meer is Colin Vearncombe in staat een hit te schrijven.

“Once you have had a hit, it’s hard to write another song without having that in the back of your mind. For a long time, I would find myself hearing, ‘I like it but it’s not Wonderful Life.”

Op 10 januari 2016 is Vearncombe betrokken bij een verkeersongeval nabij Cork Airport in Ierland. Hij loopt ernstig hoofdletsel op en sterft op de intensive care van het Cork University Hospital op 26 januari 2016, op 53-jarige leeftijd.

And I need a friend
Oh, I need a friend
To make me happy
Not stay on my own

https://youtu.be/EbcH_4GUHqk