Review: Various Artists – High In The Morning – The British Progressive Pop Sounds Of 1973

 

High In The Morning – British Progressive Pop Sounds Of 1973

Various Artists – High In The Morning – The British Progressive Pop Sounds Of 1973
Format: 3CD / Label: Grapefruit Records
Release: 2022

Tekst: Peter Marinus

In 1973 was de Britse progrock nog behoorlijk populair maar een muziekstijl als glamrock diende zich al voorzichtig aan. En van het geluid van de Britse rock uit 1973 kan je ruim vier uur genieten op deze 3 CD Box op het Grapefruit label.

Uiteraard staat de progrock centraal maar ook de glamrock, countryrock, pubrock en folkrock krijgen flink aandacht.

Er staan genoeg bekende namen op het album zoals Mott The Hoople, die de box openen met hun klassieker All The Way From Memphis, dat ten onrechte als glamrock bestempeld werd.

Een prog klassieker is afkomstig van Manfred Mann’s Earth Band met Joybringer, dat nog steeds heerlijk dromerig klinkt.

De grote namen op Disc 1 zijn verder Thin Lizzy met hun lome latin-achtige Randolph’s Tango, het plechtige A Rum Tale van Procol Harum, de ‘I Am The Walrus’ achtige folkrock van Al Stewart in Terminal Eyes, de heftig gonzend spacerock klassieker Urban Guerrilla van Hawkwind en de kunstzinnige prog van Caravan in Surprise Surprise.

De band Spirogyra bleef minder bekend bij het grote publiek. Deze band met zangeres Barbara Gaskin (later in een duo met Dave Stewart) is te horen in de Bowie/Mott The Hoople-achtige folkrock van The Sergeant Says.

In de obscure band Rococo zaten o.a. Clive Edwards (later in UFO) en John Edwards (later in Dexy’s Midnight Runners). Hun Wildfire is een een energiek pompend Uriah Heep-achtig nummer.

Rare Bird is bij ons bekend als one-hit wonder (Sympathy). High In The Morning klinkt intiem en breekbaar. De latere Fairport Convention en Jethro Tull drummer Gerry Conway zat in de band Joe Soap wiens Birdman lekker hoekig swingend rockt.

Latere Wishbone Ash gitarist Andy Powell is te horen in het folky Towers van Mick Audsley. De pubrock band Ducks Deluxe was een band met later Motors lid Nick Garvey en Martin Belmont, die later in Graham Parker & the Rumour terechtkwam.

Disc 2 opent gelijk met een glamrock klassieker, Do The Strand van Roxy Music, gevolgd door de luie tropische psychedelica van Kevin Ayers in Caribbean Moon. Free is één van de grote namen op deze tweede schijf. Hun Travellin’ In Style klinkt intiem maar nog altijd bluesy.

Status Quo droeg in 1973 terecht de titel “Boogie Kings”, te horen in Caroline.

The Spencer Davis Group is zonder Steve Winwood te horen in het verrassende countryrocknummer Legal Eagle Shuffle. Van de onbekendere bands op schijf twee springen Duffy met hun lichte glamrock invloeden in Running Away, England’s Glory met latere Only Ones frontman Peter Perrett in het Velvet Underground-achtige Showdown, de psychedelische progrock van On The Frontier van Shoot (met ex-Yardbirds drummer Jim McCarthy) en de rauwe ongelikte fuzzrock van the Pink Fairies in City Kids er uit.

De bekende namen op schijf drie zijn the Sensational Alex Harvey Band met hun pompende Swampsnake, Nazareth, rauw als altijd met Broken Down Angel, de Faces met Rod Stewart en Ronnie Wood in het uitzinnig raggende Poor Hall Richard, ex-Move en ex-Electric Light Orchestra frontman Roy Wood met het Beach Boys achtige Forever, de Britrock klassieker Sitting In The Midday Sun van the Kinks en Bryan Ferry, die de Bob Dylan klassieker A Hard Rain’s A-Gonna Fall in een Roxy Music-achtig jasje heeft gestoken.

De uitschieters op het meer obscure front zijn de band Silverhead met later Blondie lid Nigel Harrison, latere Robert Plant en Chicken Shack gitarist Robbie Blunt en latere Power Station zanger Michael Des Barres in de stevig pompende Classic Rock van 16 And Savaged, de Dave Edmunds-achtige pubrock van Liverpool Echo in Girl Said To Me, het door Bill Wyman geproduceerde Gold Medaillions van de band Tucky Buzzard, Mark White die de Buddy Holly klassieker Not Fade Away in een funky pubrock jasje heeft gestoken en de Ierse glamrock van de band Reform in I’m Gonna Get You.

Deze 3 CD box staat garant voor ruim vier uur genieten van de beste Britse 70’s rock!

High In The Morning – British Progressive Pop Sounds Of 1973 - back