Review: Tony Spinner – Official Live Bootleg
Tony Spinner – Official Live Bootleg
Format: CD / Label: Grooveyard Records
Release: 2022
Tekst: Peter Marinus
Zanger-gitarist Tony Spinner werd bekend as lid van de touringband van Totogedurende de jaren 1999 tot en met 2010. Daarna maakte hij deel uit van de band van Paul Gilbert tijdens diens “Fuzz Universe European Tour” in 2010.
Het feit dat hij naast deze activiteiten ook een solocarrière heeft opgebouwd is (soms) ietwat onderbelicht geraakt. Toch is hij nu al toe aan zijn twaalfde album, dat live in Duitsland werd opgenomen.
Op dat album is de Nederlandse inbreng groot door bassist Michel Mulder, die in het verleden in de Coen Wolters Band zat en te horen is op albums van Wolf Mail en Diana Vredenburg, en drummer Alex Steier, die naast zijn werkzaamheden als sound engineer in de Trinix Studio in Arnhem te horen is op albums van Jack Ellister, Duchamps en Wolf Mail.
Het live album is keurig verdeeld tussen eigen nummers en de nodige covers.
Geopend wordt met een cover van het ZZ Top nummer Thunderbird, dat energiek en losjes rockend voorbij komt met het bijtende en priemende gitaarspel van Tony. Politics Man is een lui funky groovend nummer met flink wat Hendrix invloeden in het bijtend en venijnige wah-wah spel van Tony.
De funk blijft aanwezig in het lome Knucklehead met de heerlijk losjes swingende bas van Michel Mulder en de prikkende gitaar van Tony. Nog meer funk is te horen in de hoekige groover Mr. Mouse met een losjes stuwend ritme.
In de luie schrapende blues Tommy 2 Guns hangt , mede door de messcherpe slidegitaar, een Rory Gallagher sfeertje. Dat is ook het geval in How Long dat ook voorzien is van Tony’s schurende slidegitaar.
Met Lover Man gaan we de rauwe funky Hendrix kant op, gevolgd door een cover van Alvin Lee’s I May be Wrong waarin flarden van Ten Years After’s I’m Going Home opduiken. Slim Harpo’s Tina Nina Nu klinkt heerlijk lui en funky en hier duikt Roy Orbison’s Pretty Woman even op.
Tony blijft flarden Classic Rock rondstrooien want in Howlin’ Wolf’s Killing Floor is Deep Purple’s Smoke On The Water even te horen en duikt er een onverwachte reggae twist op. Stevie Ray Vaughan’s Love Struck Baby klinkt natuurgetrouw in een “fris van de lever” bluesrockende versie.
Jimi Hendrix’s The Wind Cries Mary klinkt zoals het hoort, loom, psychedelisch en bluesy.
Het album wordt afgesloten met Steppin’ Out, een nummer dat geschreven werd door James Bracken en vooral bekend werd in de uitvoering van John Mayall’s Blues Breakers met Eric Clapton. Bij Tony Spinner klinkt dit nummer losjes swingend met subtiel priemend en scheurend gitaarwerk.
Dit prima live album van Tony Spinner toont nogmaals de veelzijdigheid van deze geweldige gitarist aan!
Tracks:
01. Thunderbird
02. Politics Man
03. Knucklehead
04. Mr. Mouse
05. Tommy 2 Guns
06. How Long
07. Lover Man
08. I May Be Wrong
09. Tina Nina Nu
10. I Love The Woman
11. Killing Floor
12. Love Struck Baby
13. The Wind Cries Mary
14. Steppin’ Out