Review: Rick Berthod – Tribute To Peter Green

 

Rick Berthod – Tribute To Peter Green

Rick Berthod – Tribute To Peter Green
Format: CD / Label: RB Music
Release: 2022

Tekst: Gerrit Schinkel

De Amerikaanse gitarist-zanger-songwriter Rick Berthod begint in zijn tienerjaren in Colorado gitaar te spelen. Zijn grote voorbeelden zijn dan Eric Clapton, Duane Allman, Rory Gallagher, Jeff Beck, Jimi Hendrix en BB King. Hij richt zijn eigen All Star Bluesrock Band op. Ook raakt hij bevriend met Albert Collins, The Master of the Telecaster. In 1988 verhuist Berthod naar Los Angeles en Albert Collins helpt hem om daar een band samen te stellen met de beste blues(rock) muzikanten van de Westcoast. Hij toert door de VS, Canada en Europa en deelt het podium met BB King, Gregg Allman, Coco Montoya, John Mayall, Delbert McClinton, J.J. Cale en vele anderen. in 2017 wordt hij opgenomen in de Las Vegas Blues Hall Of Fame. De hedendaagse invloeden van Berthod zijn Robben Ford, Warren Haynes en Larry Carlton.

Behalve voor de hier al eerder genoemde gitaarvoorbeelden had Rick Berthod ook bewondering voor Peter Green, de in 2020 overleden oprichter van Fleetwood Mac. Op het in oktober uitgebrachte album ‘Tribute to Peter Green’ brengt hij een ode aan deze Britse bluesgitarist.

Het album opent met If You Be My Baby, een heerlijke slowblues met kristalhelder gitaarwerk en zang en fraai pianospel van Junior Brantley. Black Magic Woman, dat Peter Green in 1968 schreef, is vooral bekend geworden door Santana die er in 1970 een grote hit mee scoorde.

Schitterend is het gitaarwerk daarna weer in Jumping At Shadows, oorspronkelijk een nummer van de Britse bluesgitarist Duster Bennett (1946 – 1976). Need Your Love So Bad, een Little Willie John song uit 1955 en een hit van Fleetwood Mac in 1968, is ook in de uitvoering van Rick Berthod een prachtige slowblues. Fraai zijn hier ook de baslijnen van Ronee Mac en het tinkelende pianospel van Billy Truitt.

Oh Well, een single van Fleetwood Mac uit 1970,  begint met orgel gevolgd door de bekende gitaarlicks. Fel is het gitaarwerk en strak de ritmesectie met percussie in Rattlesnake Shake. Albatross, de instrumentale hit van Fleetwood Mac uit 1968 begint en eindigt met de golven van de zee. De bijdrage van John Zito op slide mag niet onvermeld blijven.

Stop Messing Around is een uptempo bluesrocker met vlammende bijdragen van de drie extra gitaristen Stoney Curtis, Chris Tofield en Mike Varney. De saxofoon van de originele uitvoering van Fleetwood Mac ontbreekt hier. Fraai is de zang en spetterend het gitaarwerk in Driftin’. Het slotnummer, de shuffle Loved Another Woman is een typisch Fleetwood Mac nummer  met naast Berthod Jason Walker op gitaar.

Conclusie:
Rick Berthod is een uitstekende gitarist en op dit album brengt hij een voortreffelijke ode gebracht aan Peter Green.

Tracks:
01. If You Be My Baby
02. Black Magic Woman
03. Jumping At Shadows
04. Need Your Love So Bad
05. Oh Well
06. Rattlesnake Shake
07. Albatross
08. Stop Messing Around
09. Driftin’
10. Loved Another Woman

Line-up:
Rick Berthod – zang, gitaar
Ronee Mac – bas, zang
Brett Barnes – drums, percussie, vibes
Billy Truitt – hammond, piano
Junior Brantley – piano en zang (track 1)
Stoney Curtis – gitaar (track 8)
Chris Tofield – gitaar (track 8)
Mike Varney – gitaar (track 8)
John Zito – slide gitaar (track 7)
Jason Walker – gitaar (track 10)

Website: https://www.rickberthod.com/