Review: Popa Chubby And The Beast Band – Live At G. Bluey’s Juke Joint NYC
Popa Chubby – Live at G. Bluey’s Juke Joint NYC
Format: CD – Digital (Vinyl LP vanaf december) / Label: Gulf Coast Records
Release: 2023
Tekst: Harry Pater
Het labeldebuut op Gulf Coast Records is deze live dubbel-cd-set van de in New York City afkomstige bluesgitarist/zanger Popa Chubby, ook bekend als “The Beast from the East”.
Dit nieuwe album werd opgenomen in G. Bluey’s Juke Joint in Long Island City, New York, op 24 en 25 oktober 2022. Daarop speelt Popa Chubby (gitaar en zang), ondersteund door zijn all-star “Beast Band”, die bestaat uit Mike Merritt – bas (Conan O’Brien, Billy Gibbons); Mike DiMeo – toetsen (Johnny Winter, Tommy James) en Stefano Giudici – drums.
“Deze plaat is in veel opzichten een reünie”, aldus Popa Chubby. “Weer samen met mijn oude bondgenoot en extraordinaire bassist Mike Merritt en opnemen in de studio van mijn oude Manny’s Car Wash-technicus Glen Forrest. De kers op de taart was Mike Dimeo op de toetsen. Voeg daar Centurion Stefano Giudici aan toe op drums en je hebt stevige bluesrock! Het is een live-best of voor alle leeftijden!”
“Begin jaren negentig was Popa Chubby de huisband van Manny’s Car Wash in New York City”, zegt hijzelf. “Ik organiseerde elke zondag de jam waar iedereen zoals de Allman Brothers, Stephen Stills, Joe Sample, Odetta en nog veel meer langskwam. De leerling geluidsman was Glen Forrest. Ik had een kleine opnamestudio in West Village en huurde Glen in om voor mij te werken. Hij bewees zichzelf boven mijn verwachtingen en ging met grote visie en doorzettingsvermogen aan de slag om de ultieme opnameomgeving te creëren. We hebben de plaat daar opgenomen omdat het ons een geweldige sfeer, geluid en een intiem live-leven in de studio-setting gaf.”
Popa Chubby, op 31 maart 1960 geboren als Theodore Joseph ‘Ted’ Horowitz, is een ervaren bluesrocker uit New York City, die ook zijn nieuwe live dubbelalbum produceerde en mixte. Hij rockt de blues al meer dan 35 jaar op zijn felle en soulvolle manier. In de loop van zijn carrière is hij een kracht om rekening mee te houden op de gitaar, en zijn onstuimige, soulvolle spel is nog nooit zo krachtig geweest. Popa Chubby is een imposant figuur met een geschoren hoofd, getatoeëerde armen, een sikje en een speelstijl die hij omschrijft als “the Stooges meets Buddy Guy, Motörhead meets Muddy Waters en Jimi Hendrix meets Robert Johnson.”
Popa Chubby is een innemend personage en een van de de populairste figuren van het genre. Hij ziet er vervaarlijker uit dan hij in werkelijkheid is.
Ondergetekende heeft Popa Chubby diverse keren live gezien, de laatste paar keer zat hij voornamelijk op een stoel te zingen en spelen. Doorgaans was hij na de eerste song al doorweekt van het zweet en ondanks de vele verse handdoeken die hem werden aangereikt bleef dit de hele show het geval. Na afloop moest hij ondersteund worden om het podium af te gaan, want hij geeft zich altijd volledig.
Het grootste deel van zijn live repertoire en dus ook op deze dubbelaar, bestaat uit eigen werk, maar hij doet er vaak covers tussendoor. Hij begint dit concert met Neil Young’s Motorcycle Mama, met naast geweldig gitaarwerk ook een mooie Hammondsolo. Hey Joe kennen we uiteraard allemaal van Jimi Hendrix, een van Ted’s favorieten.
Op dit album, net als bij de reguliere optredens, speelt hij veel (vrij) lange songs. De kortste is het thema van de Godfather film, dat eigenlijk Speak Softly Love heet en net iets minder dan 3 minuten duurt en uiteraard volledig instrumentaal is. Het zijn niet louter stevig rockende songs, ook een lekkere blues komt voorbij, zoals het bijna 14 minuten durende Grown Man Crying Blues.
Dat Popa Chubby een filmliefhebber is bewijst hij met zijn ook instrumentale versie van Somewhere Over The Rainbow (met iets aangepaste titel). Op de tweede cd eerst een vijftal eigen songs en daarna covers van onder meer Hallelujah van Leonard Cohen, die ruim tien en een halve minuut duurt en een prachtige Hammondsolo bevat, Heart Attack And Vine van Tom Waits en een mooie uitvoering van de bluesklassieker Nobody Wants You When You’re Down And Out van Jimmy Cox (uit 1923!)
Als afsluiter de Rolling Stones cover Sympathy For The Devil met daaraan vastgeplakt Chubby’s Story. Na het beluisteren van deze twee cd’s ben je waarschijnlijk net als mij vol energie òf haast uitgeput. Wat mij betreft een geweldig document van een Popa Chubby concert!
Nederlandse concerten staan, voor zover ik kon nagaan, voorlopig niet gepland, maar tot eind september speelt hij een aantal shows in Frankrijk. Vanaf half oktober staan meerdere concerten in Duitsland gepland.
Tracks:
CD 1
01. Motorcycle Mama
02. Another Ten Years Gone
03. Hey Joe
04. Dirty Lie
05. 69 Dollars
06. Godfather Theme (Speak Softly Love)
07. Dirty Diesel
08. Grown Man Crying Blues
09. Over The Rainbow
CD 2
01. It’s a Mighty Hard Road
02. I Don’t Want Nobody
03. I Can’t See The Light Of Day
04. Embee’s Song
05. Steel Horse Serenade
06. Hallelujah
07. Heart Attack And Vine
08. Sweat
09. Nobody Wants You When You’re Down And Out
10. Sympathy For The Devil
11. Chubby’s Story
Website: https://www.popachubby.com/