Review: Phoenix Rivers – Far Stranger Near Future
Phoenix Rivers – Far Stranger Near Future
Format: CD (later mogelijk ook vinyl) – Digital
Label: Eigen Beheer (bestelbaar bij Plato)
Release: 2024
Tekst: Fons Delemarre
In 2021 kwam Phoenix Rivers voor het eerst ‘officieel’ naar buiten met een EP. Het geluid op die eersteling hoor je nog steeds hier en daar terug op hun volgende album. Lichtvoetige, uptempo popsongs, met in de verte een vrolijk flardje new wave (richting Jonathan Richman) er doorheen.
De nummers komen voor het merendeel van de hand van de band zelf, maar worden duidelijk gedragen en ingekleurd door zanger/gitarist Olaf Caarls. Caarls is een veelzijdige en productieve muzikant, die ook deel uitmaakt van het internationaal samengestelde (Canada, Australië, Nederland) muziekgezelschap Folk Road Show, waarmee hij in 2019 het folkpop/folkrock mini-album ‘Thought You’d Never Ask’ maakte. Ook de invloeden van die muziek resoneren op ‘Far Stranger Near Future’, het nieuwe album van Phoenix Rivers.
Naast Caarls bestaand de band uit Eric Coen Versteeg (gitaar), Sam van Tienhoven (bas) en Lars Aarts (drums). In de Leidse studio SUMA201 hebben ze twaalf nummers opgenomen, met Henk Koorn (Hallo Venray) als mede-producer en ongetwijfeld ook als inspirator.
Ondanks soms serieuze/zware onderwerpen als The Future (vrolijke backing vocals: “…it never gets easier”) klinkt het album positief en optimistisch. Het zou me niks verbazen als de ‘tongue-in-cheek’-mentaliteit van Hagenees Henk Koorn voor de nodige relativering van die zware onderwerpen heeft gezorgd. Koorn en Hans Vandenburg (Gruppo Sportivo) hebben één nummer bijgedragen aan het album: I Worry Every Day. Niet zo verwonderlijk, dus, dat dit nummer enigszins de geest van zowel Hallo Venray als Gruppo Sportivo ademt. Begeleid door een Farfisa-achtig orgeltje* zingt Caarls:
“And it was boom-boom in my stomach
And bang-bang in my brain
Crash-crash went my ego
It was a silly teenage game”
Je hoort het Hans Vandenburg doen. Gruppo (en de bijbehorende Haagse Humor) komt ook om de hoek kijken bij het ‘loodzware onderwerp’ Die Young, een bekend issue uit de popcultuur. Die Young is een parafrase op de ‘Club van 27’, een club waarvan de woeste muzikant-leden flirtten met het aspirant-lidmaatschap. Prominente leden van de club zijn Brian Jones, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin, Kurt Cobain en Amy Winehouse. Het vrolijke koortje en het rammelende orgeltje zorgen er vervolgens voor dat Die Young klinkt als een gezellig meezingertje, dat ook uit de koker van Jonathan Richman en zijn Modern Lovers had kunnen komen.
Al met al kent het album een prettige afwisseling tussen lekker jagende, uptempo rockers als Up, Up and Away, Bubble en Strange Times en aan de andere kant meer indie/folk-achtig klinkende songs als Thank God for 1994, In Between the Hours en Far Stranger Near Future.
Absolute favoriet is het stemmige Heartbreak and Kerosene, met een glansrol voor trombonist Pieter van Vliet, die ook meespeelt op Eiffel Towers en op titelnummer Far Stranger Near Stranger.
Voor de volledigheid: het prettig geprijsde album (€12.99) is verkrijgbaar/bestelbaar bij Plato.
Tracks:
01. The Future
02. Die Young
03. Thank God for 1994
04. Up, Up and Away
05. In Between the Hours
06. Bubble
07. Strange Times
08. Eiffel Towers
09. Parties
10. I Worry Every Day
11. Far Stranger Near Future
12. Heartbreak and Kerosene
*Onlangs is Peter Calicher, toetsenist van Gruppo Sportivo overleden. Hij was de man van de creatieve arrangementen en de befaamde toetsenriedeltjes van Gruppo. Zijn muzikale erfenis klinkt hier en daar prettig door op ‘Far Stranger Near Future’.
Website: https://phoenixrivers.net/