Review: Jeff Beck And Johnny Depp – 18

 

Jeff Beck and Johnny Depp - 18

Jeff Beck And Johnny Depp – 18
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Rhino Records
Release: 2022

Tekst: Tom Wouters

’18’ Is het resultaat van een behoorlijke onwaarschijnlijke muzikale samenwerking tussen rockgitarist extraordinaire Jeff Beck en filmacteur Johnny Depp. Hoewel Depp al eerder zijn entree gemaakt had in de muziekbusiness met zijn band The Hollywood Vampires (met Alice Cooper en Aerosmith-gitarist Joe Perry) leidde de ontmoeting met Jeff Beck in 2016 tot een opvallend interessante samenwerking.

Beck was vooral geïmponeerd door Depps songwriting skills en besloot in 2019 samen met Depp een aantal songs op te nemen. ’18’ Bevat dertien songs, twee Depp-originals, acht covers en drie Beck-instrumentals. En daarmee is meteen het zeer gevarieerde karakter van ’18’ verklaard.

De sterke samenwerking tussen Beck en Depp komt het meest tot zijn recht in Depps This Is A Song For Miss Hedy Lamarr en in de heavy rockversie van de Velvet Undergrounds Venus In Furs, waar de beeldende kracht van Depps vocalen en het orkestrale gitaargeweld van Beck samenvloeien in prachtige soundtracks.

Prachtig is ook de instrumentale opener van het album, de door de Ierse muzikant Davy Spillane geschreven Keltische folksong Midnight Walker, dat door Jeff Becks gitaar, die het oorspronkelijk door de uillean pipes van Spillane gespeelde thema, omvormt tot een fraai monumentaal stuk.

De diversiteit van het album komt meteen daarna tot uiting in een keiharde rockversie van Killing Jokes The Death And Resurrection Show en in de fraai door Depp gezongen pianoballad Time van ex-Beach Boy Dennis Wilson. Die ballad wordt dan meteen gevolgd door de tweede Depp-original Sad Motherfuckin’ Parade, dat een Zappa-eske uitvoering krijgt met Hunter Thompson-achtige lyrics (Depp was bevriend met Thompson en speelde diens rol in de verfilming van Thompsons beroemdste boek Fear And Loathing in Las Vegas). Sad Motherfuckin’ Parade is de perfecte soundtrack voor een biopic over Hunter Thompson.

Becks bewondering voor The Beach Boys komt tot uiting in twee instrumentals die van het geniale Beach Boys-album ‘Pet Sounds’ komen, Don’t Talk (Put Your Head On My Shoulder) en Caroline, No, waarin Beck aantoont nog altijd een unieke gitarist te zijn. Depp excelleert in de blue-eyed soul van The Miracles’ Ooo Baby Baby en in de fraaie versie van Marvin Gayes What’s Going On.

Dat de samenwerking ook wel eens tot minder resultaat kan reiken, blijkt uit de twee missers op het album, de cover van de Everly Brothers-hit Let It Be Me (oorspronkelijk Je t’appartiens van Gilbert Bécaud), dat niet in de schaduw kan staan van Willy DeVilles versie op Unplugged In Berlin, en de Janis Ian-cover Stars.

’18’ Eindigt dan weer wel met een, vooral dankzij Jeff Beck, lekkere cover van John Lennons Isolation.

De onwaarschijnlijk lijkende samenwerking tussen de heren Beck en Depp heeft geresulteerd in een heel interessant project, dat het beluisteren meer dan waard is.    

Tracks:
01. Midnight Walker (Davy Spillane cover)
02. Death And Resurrection Show (Killing Joke cover)
03. Time (Dennis Wilson cover)
04. Sad Motherfuckin’ Parade (Johnny Depp original)
05. Don’t Talk (Put Your Head On My Shoulder) (Beach Boys cover)
06. This Is A Song For Miss Heady Lamarr (Johnny Depp original)
07. Caroline, No (Beach Boys cover)
08. Ooo Baby Baby (The Miracles cover)
09. What’s Going On (Marvin Gaye cover)
10. Venus In Furs (The Velvet Underground cover)
11. Let It Be Me (The Everly Brothers cover)
12. Stars (Janis Ian cover)
13. Isolation (John Lennon cover)

Website: http://www.jeffbeck.com/