Review: Duff McKagan – This Is The Song
Duff McKagan – This Is The Song
Format: EP, Digital / Label: Membran
Release: 2023
Tekst: Ella-Milou Quist
Guns N’ Roses-bassist Duff McKagan kampt al jaren met een paniekstoornis. Om hier meer aandacht voor te vragen heeft hij ten behoeve van de Mental Health Awareness Month de EP ‘This Is The Song’ uitgebracht. Het is zijn eerste nieuwe solomuziek in bijna vier jaar. ‘This Is The Song’ volgt op zijn veelgeprezen tweede soloalbum ‘Tenderness’ uit 2019.
De EP werd uiteraard geïnspireerd door McKagan’s eigen worsteling met een paniekstoornis. Zelf vertelt hij hierover: “This Is The Song is geschreven tijdens een paniekaanval. Ik kon niet ademen en kon niet goed zien. De laatste tijd heb ik gelukkig mijn akoestische gitaar als toevluchtsoord gevonden. Als ik die gitaar maar vasthoud, akkoorden speel en melodieën neurie, kan ik uit dat gat omhoog klauteren. Voor degenen onder jullie die nog nooit zoiets hebben meegemaakt, prijs jezelf gelukkig. Aan degenen die zich erin herkennen en weten waar ik het over heb: Je bent niet alleen!”
In een drieluik onthult Duff zijn diepste dal, zijn gedachten voor, tijdens en na een paniekaanval en de positieve verandering die het in hem teweeg brengt om alles weer rooskleuriger in te zien, uit het dal te kruipen en weer vol voor het leven te gaan. Bovenal maakt hij duidelijk dat er heel veel mensen zijn met een dergelijke angst/paniekstoornis en dat je er dus nooit alleen voor staat en ook nooit alleen bent. Met deze drie nummers This Is The Song, Pass You By en It Can’t Come Too Soon stelt hij zich uitermate kwetsbaar op. Hij is open en eerlijk over alles. Iets wat hem alleen maar te prijzen valt. Het siert hem zelfs.
This Is The Song is een krachtig poprock nummer met country invloeden en een zelfde soort effect (klinkend als een Leslie Speaker Effect) als Soundgarden gebruikte voor Black Hole Sun. Hoewel het een powervolle song is, is het niet per se het sterkste nummer van de EP. Dat zijn juist de twee andere nummers.
Pass You By doet onherroepelijk denken aan een Guns N’ Roses ballad. Denk aan Live And Let Die (met name de melancholische rustige noten) of Patience. Zelfs de vocalen hebben aardig wat weg van die van Axl Rose. Misschien kan McKagan dan ook meteen alle zangpartijen van Axl overnemen als ze weer samen toeren met Guns, want laten we heel eerlijk zijn, zijn stem klinkt nergens meer naar. Niet dat Duff nu ’s werelds beste zanger is, maar zijn vocalen zijn wel duizend keer beter aan te horen dan die van meneer Rose op dit moment. Maar dit terzijde.
It Can’t Come Too Soon heeft weer eenzelfde gitaareffect als de titeltrack en is ook een stevig poprock nummer met een vleugje country en zelfs een swirl van soul. Het soul sausje zit ‘m niet alleen in de warme Hammond sound, maar ook in de zwoele krachtige vocalen van de Amerikaanse singer-songwriter Shaina Sheperd, die Duff hier vergezeld. Een uitstekende combinatie. Het tilt het nummer zelfs naar een hoger niveau. Een goede keus dus om Shaina haar talent in te zetten.
Het was tevens een slimme zet van KcKagan om producer Martin John Feveyear, met wie hij al jaren samenwerkt, voor deze plaat in de arm te nemen en zijn producer skills erop los te laten. Feveyear heeft zijn sporen in de muziekwereld namelijk al lang en breed verdiend en hielp onder andere Mark Lanegan, Kings Of Leon, The Presidents Of The United States Of America, Queens Of The Stone Age en Brandi Carlile met hun albums. Het resultaat is een gelikte EP, in de goede zin van het woord, waarbij niets aan het toeval is overgelaten. Alles klopt en het staat als een huis. McKagan’s verhaal is zo goed neergezet dat het voor iedereen duidelijk is en je eruit kunt halen wat je wil gebruiken. Het geeft een stuk begrip en (h)erkenning, maar brengt tegelijk ook hoop en verlichting. En dat is precies het doel van de EP en van de Mental Health Awareness Month.
Een puik stukje werk dus.
‘Lighthouse’
Op 20 oktober zal McKagan’s derde solo album ‘Lighthouse’ verschijnen. Hij heeft hiervoor onder andere de hulp ingeroepen van zijn Guns N’ Roses bandmaatje Slash om het nummer Hope in te spelen. Tevens hoor je hierop ook drummer Abe Laboriel Jr.
Ook charterde McKagan Alice In Chains vocalist en gitarist Jerry Cantrell voor het liedje I just Don’t Know en maakt Iggy Pop zijn opwachting op de alternatieve take van de titeltrack. Behoorlijke namen dus. Dat belooft wat.
Tracks:
01. This Is The Song
02. Pass You By
03. It Can’t Come Too Soon
Website: https://duffonline.com/