Review: Chris Antonik – Morningstar
Chris Antonik – Morningstar
Format: CD – Digital / Label: Second Half Records
Release: 2022
Tekst: Peter Marinus
‘Morningstar’ is het vierde studioalbum van de Canadese gitarist-zanger Chris Antonik. Chris is al sinds zijn debuutalbum “Chris Antonik” uit 2010 actief en bewijst op zijn nieuwe album dat hij een zeer veelzijdige artiest is, die zich niet zo gauw in een muzikaal hoekje laat drukken.
Dat zou voor sommige artiesten ook gelijk een valkuil kunnen zijn aangezien een groot scala aan muziekstijlen ook zou kunnen duiden op een besluiteloos geluid.
Bij Chris Antonik is daar echter geen sprake van aangezien hij de veelvoud aan stijlen op zijn album zeer overtuigend presenteert.
Laten we voor het geluid van Chris voor het gemak maar “Classic Rock” noemen en daar zitten we best wel goed mee want naast een aantal pure bluesrocknummers duiken er ook invloeden als Bad Company, the Steve Miller Band, Boston, Joe Walsh, Boz Scaggs, Pink Floyd en Steely Dan op!
Chris beukt er gelijk stevig pompend op los in Waves Of Stone (feat Jarekus Singleton). Funky bluesrock met zijn messcherp snijdende gitaar en doorleefde soulstem.
Pilgrim gaat al stuwend meer de Classic Rock kant op van bijvoorbeeld the Steve Miller Band en Boston (het priemende gitaargeluid). In Back To The Good keert Chris weer even terug naar de bluesrock. Dit keer hard schurend en funky met een refrein waarin je het geluid van Joe Walsh tegenkomt.
In het psychedelisch zwevende Trust In Me duikt een Oosters jazzgeluid op via de mysterieuze saxofoon. In Our Home is een intiem duet met Alison Young. Een ballad met een Pink Floyd-achtige sfeer. Pink Floyd blijft nog even hangen in het sfeervolle, haast ambient-achtige The Greatest Of The Americans (Part I). The Greatest Of The Americans (Part II) is het groovende vervolg. Met Learning To Love You zijn we weer bij de vlammende bluesrock beland.
De invloed van Boz Scaggs lijkt groot in het warme en intieme How To Be Alone terwijl We’re Not Alone een branderig boppende bluesrockshuffle is met Paul Deslauriers als gast.
The Promise Of Airfields vertegenwoordigt verrassend genoeg de cocktailrock met invloeden van zowel Steely Dan als Santana. Het Doobie Brothers-achtige Be Here Now ( feat Mike Mattison) klinkt ontspannen funkend. Chris sluit zijn album zeer intiem en sfeervol af met de pianoballad Grace.
In het geval van Chris Antonik’s nieuwe album spreekt zijn veelzijdigheid alleen maar in zijn voordeel. Een aanrader voor de fans van de Classic Rock!
Tracks:
01. Waves Of Stone (feat. Jarekus Singleton)
02. Pilgrim
03. Back To The Good
04. Trust in Me
05. In Our Home (feat. Alison Young)
06. The Greatest Of The Americans (Part I)
07. The Greatest Of The Americans (Part II)
08. Learning To Love You
09. How to be Alone
10. We’re Not Alone (feat. Paul Deslauriers)
11. The Promise Of Airfields
12. Little Man
13. Be Here Now (feat. Mike Mattison)
14. Grace
Website: https://www.chrisantonik.com/