Recensie: Dana Gillespie – Deep Pockets

 

Dana Gillespie - Deep Pockets

Dana Gillespie – Deep Pockets
Medium: CD – Digital / Label: Ace Records UK
Release: 2021

Tekst: Fons Delemarre

Een eerlijk bluesalbum

Dana Gillespie heeft zoveel albums gemaakt dat het exacte aantal onzeker is. Meer dan zestig, daar is ‘men’ het over eens. Maar ik ben ook getallen boven de 70 tegengekomen… Haar leeftijd staat wél vast: 72. Oud? Ach, de duvel is oud.

Gillespie is dit jaar misschien nog wel actiever dan ooit. Eerst verschenen haar memoires, veelbetekenend en terecht getiteld ‘Weren’t Born A Man’. Haar vrijpostig opgeschreven verhaal over zwerftochten door de bedden van pop- en filmsterren, baarde in het Verenigd Koninkrijk wel enig opzien… De kop boven een recent interview in The Guardian, ter gelegenheid van het verschijnen haar memoires, was dan ook “Bowie, bed-hopping and the blues: the wild times of Dana Gillespie”.

‘Weren’t Born A Man’ was ook de titel van een fraai -doch geflopt- album dat Gillespie maakte voor MainMan, het label dat David Bowie en Tony DeFries in september 1972 oprichtten. De foto op de cover en haar sensuele zang onderstrepen de albumtitel op tamelijk ondubbelzinnige wijze.

Door de jaren heen heeft Gillespie zich altijd gemanifesteerd als een vrijgevochten dame. Luister maar eens naar het album ‘Hot Stuff’ (2008), waarop een hele verzameling (quasi) dubbelzinnige titels de revue passeert. Nummers in dit genre dragen titels als ‘orizontal Boogie en zijn te vinden op verzamelalbums als ‘Eat To The Beat, The Dirtiest Of Them Dirty Blues’.  

In 2014 verscheen op het Engelse label Ace ‘Cat’s Meow’, een ingetogen album waar de instrumentatie een beetje richting Chris Rea en JJ Cale is opgeschoven.

Die move gaat voort op ‘Deep Pockets’, het nieuwe album van Dana Gillespie. Het resultaat is een smaakvol  bluesalbum van een bluesdiva op leeftijd. De spaarzame instrumentatie en het achterwege blijven van onnodig snarenfietsen en toetsen riedelen geven Deep Pockets’ een eerlijk, basic bluesgeluid, dat de bluesstem van Gillespie uitstekend tot zijn recht laat komen.

Het album werd opgenomen in een huis aan het Lago Magoire, waar Gillespie en haar band verbleven, toen ze in Italië waren om te spelen op het Lugano Blues Festival. Omdat niet bekend was wanneer ze in Londen weer in een studio terecht konden, nam drummer Moreno Bittinar opnameapparatuur mee uit zijn studio in Triëst. In vier dagen werd de opnames gemaakt.

Gillespie: “I’ve never done a recording in a home before. It was very relaxed. The place was phenomenal – 180 degrees of sky”. Ace Records voegt daar aan toe: “Everything you hear here was captured in that dazzling summer setting, in either one or two takes; that’s why the music has such a distinctive heat, zest and spontaneity. Nothing’s been overworked or unduly titivated, and Dana’s voice, unerring in its pitch and as expressive as ever, is just how it sounds in a live show; no fakery, no trickery.

De spaarzame instrumentatie geeft het album een aangenaam, rustig karakter. Daarbij komt dan nog de melodieuze, beetje zoekende gitaar van Jake Zaitz, die in sommige nummers de klankkleur van Jerry Garcia’s gitaarspel in zijn nadagen. Mooi, dus. Zaitz is ook co-auteur van de meeste nummers op Deep Pockets’. Het saxspel van Tom Muller brengt de mooie tijden van het album ‘Weren’t Born A Man’ zo nu en dan weer in herinnering.  

Gillespies teksten weerspiegelen wat ze meemaakte en meemaakt op haar levenspad. Altijd een zelfstandige vrouw geweest (The Beat Of My Own Drum) en jarenlang ‘ambassadeur’ van  de filosofie van de Indiase goeroe Sri Sathya Sai Baba (We Share The Same Sky)

Daarnaast blijft er genoeg ruimte voor wereldse zaken, zoals blijkt in Deep Pockets.

I’m on fire, all guns blazing
We’ll be raising hell tonight
Let’s paint the town red
Then fall into bed
Oh my, my baby’s got deep pockets

Terugkijkend naar vroeger tijden zijn er in Back In The Day bitterzoete herinneringen:
Do you remember when we used to hug and dance the night away
And yes, for sure, we did so much more
But that was back in the day

Actueel is in ieder geval In Times Like These:
In times like these, I never thought life could be like this
No place to move around
Not since the Great Lockdown

Maar blues blijkt over het geheel genomen het leidende gevoel: overleden liefdes (Now You’re Stardust), relationele strubbelingen (Up Yours), maar ook gewoon verlangen (Howling).

In het afsluitende Putting My Dreams On Hold blikt ze terug op haar leven en constateert dat ze geen (onhaalbare?) dromen meer hoeft te hebben om toch tevreden te kunnen zijn.

Al met al is ‘Deep Pockets’ een eerlijk bluesalbum van een realistische en tevreden vrouw van 72 jaar, dat zeker een plaatsje krijgt in mijn jaarlijstje.

Tracks:
01. Beat Of My Own Drum
02. We Share The Same Sky
03. The Truth About Lying
04. Deep Pockets
05. When You’re Feeling Blue
06. Back In The Day
07. Your Heart Sets You Apart
08. In Times Like These
09. Now You’re Stardust
10. Up Yours
11. Howling, Howling
12. Putting My Dreams On Hold

Bezetting:
Dana Gillespie, vocals
Jake Zaitz, guitars
Matt Gest, organ and pianos
Artie Zaitz, bass, percussions and organ (on tracks 5 & 12)
Tom Muller, saxophones, maracas
Moreno Buttinar, drums, percussions

Sound engineering by Moreno Buttinar
Studio equipment supplied by Epops Music
This album was recorded at La Lucertola, Lago Maggiore
Mixed and mastered by Dominique Brethes at Wolf Studios, London

Website: https://www.dana-gillespie.com/