Blind Lemon Pledge – Goin’ Home
Format: CD – Digital / Label: Of eh
Release: 2020
Tekst: Gerrit Schinkel
De in San Francisco woonachtige producer, singer-songwriter en multi-instrumentalist James Byfield ontdekt al op jonge leeftijd de blues en folk in de plaatselijke clubs. Behalve blues en folk hebben ook country, jazz en rock & roll zijn interesse en hij is lid van enkele bands waaronder The Rock Mass. Na zijn studie aan de universiteit van San Francisco besluit Byfield zich toe te leggen op een carrière in de muziek, naast zijn werkzaamheden als grafisch designer, multimedia producer en animator.
In 2008 neemt hij het besluit om fulltime muzikant te worden en noemt zich voortaan Blind Lemon Pledge. Zijn eerste album ‘Livin’ My Life With the Blues’, een album met originals en bluesklassiekers, verschijnt in 2009.
Vorige maand kwam Blind Lemon Pledge met een nieuw album. Op zijn achtste album ‘Goin’ Home’ gaat hij samen met contrabassist Peter Grenell weer helemaal terug naar zijn akoestische roots. Hij draait het album op aan alle grote bluesmuzikanten wiens muziek hij heeft bestudeerd en die hij graag met de hele wereld wil delen.
Met de opener I Feel Like Going Home duikt Byfield meteen met zijn fraaie slide de deltablues in met deze Muddy Waters song. Het vooral door Peggy Lee bekend geworden Fever krijgt een heel aparte jazzy vertolking.
Walter Davis wordt geëerd met de slowblues Come Back Baby, het nummer waar Ray Charles in 1950 een hit mee had. Ingetogen en met fraai slidespel is de J.J. Cale klassieker Crazy Mama.
Mooi gitaarspel en backing vocals zijn daarna te horen in het ragtime-achtige Sugar Rush, één van de twee eigen composities van Byfield. Met mooie akoestische gitaarsolo’s wordt in de jazzy slowblues Somebody Loan Me a Dime van Fenton Robinson een ode gebracht aan Duane Allman die dit nummer op het album Boz Scaggs van Boz Scaggs uit 1969 van onvergetelijke gitaarsolo’s voorzag.
Met Tommy Johnson’s countryblues Big Road Blues belanden we weer deep down in Mississippi. Sweet Celine is de tweede eigen compositie. Byfield nam dit nummer in 2017 ook al op voor zijn folkalbum ‘Backwards Glance’. Zeer fraai zijn hier de baslijnen van Grenell.
Met de akoestische gitaarakkoorden van Lonnie Johnson’s It’s Too Late To Cry heeft Byfield duidelijk leentje buur gespeeld bij T-Bone Walker’s Stormy Monday.
Robert Johnson mag uiteraard niet ontbreken op dit album. Intens en met schitterend slidespel is hier de vertolking van Love in Vain. Met de uptempo countryblues I Know You Rider eert Byfield de psychedelische bands uit de jaren ’60 uit San Francisco. De traditional Little Black Train sluit het album a capella af.
Tracks:
01. I Feel Like Going Home
02. Fever
03. Come Back Baby
04. Crazy Mama
05. Sugar Rush
06. Somebody Loan Me a Dime
07. Big Road Blues
08. Sweet Celine
09. It’s Too Late To Cry
10. Love in Vain
11. I Know You Rider
12. Little Black Train
Website: Blind Lemon Pledge