Recensie: Steve Marriner – Hope Dies Last

 

Steve Marriner - Hope Dies Last

Steve Marriner – Hope Dies Last
Format: CD / Label: Stony Plain Records
Release: 2021

Tekst: Peter Marinus

Te bestellen bij o.a. Bol.com

Een briljant album

Steve Marriner is een Canadese artiest, die al een behoorlijk naam en faam heeft opgebouwd in de bluesrock scene. Hij was jarenlang lid van het bluesrock trio Monkeyjump en speelde samen met o.a. Colin James, Sass Jordan en Harry Manx.

Multi-instrumentalist Steve Marriner heeft nu een soloalbum uit waarop deze ervaring goed te horen is.

Hij wordt door een groot aantal muzikanten bijgestaan: Samantha Martin (zang), Mwansa Mwansa (zang), Jimmy Bowskill (gitaar, pedal steel, bas), Aaron Goldstein (pedal steel), Chris Caddell (slidegitaar), Steve Dawson (slidegitaar), Jesse O’Brien (keyboards), Michael Ayotte (piano), Glenn Milchem (drums), Daniel Neill (drums), Geoff Hicks (drums), Darcy Yates (bas), Ian McKeown (bas), Brittany Brooks (backing vocals), Moa Blucher (backing vocals) en Roxanne Potvin (backing vocals).

Er wordt in sommige nummers stevig gerockt, zoals in de opener Take Me To The City. Een nummer, dat aangedreven wordt door energiek pompende drums en bas. Het rauwe, doorleefde stemgeluid van Steve doet bij vlagen aan dat van Paul Rodgers denken. Zijn brullende harmonica eist ook een belangrijke rol op naats de snijdende gitaar van Jimmy Bowskill.

Honey Bee is een cover van het Tom Petty nummer. In de handen van Steve is het nummer veranderd in een lome broeierige blues met gemeen gonzend gitaarwerk en een gierende harmonica.

Vervolgens is How High een harde energieke rocker met invloeden die variëren van “Black Betty” tot “Radar Love”. Een opwindend hard nummer.

Somethin’ Somethin’ is een loom, hoekig bonkend nummer met snijdende pedal steel klanken en Steve’s hard loeiende harmonica. Coal Mine is een stuk luchtiger en dit aanstekelijke nummer gaat meer richting de Americana.

Steve zingt in Enough een intens soulvol duet met Samantha Martin. De New Orleans funk komt in twee nummers aan bod. Allereerst in het lui groovende en instrumentale Uptown Lockdown, dat meer dan eens aan the Meters doet denken.

Petite Danse werd door Steve geschreven naar aanleiding van het overlijden van Dr. John en heeft natuurlijk ook het funky New Orleans geluid.Dan is het de beurt aan de hard pompende rock van Hear My Heart met smerig slidegitaarspel van Chris Caddell en Steve’s brullende harmonica.

De intense ballad Long Way Down is een cover van mede-Canadees Kaylen Presoctt en gaat over mensen, die aan allerlei verslavingen ten onder zijn gegaan.

Het nieuwe album van Steve Marriner is een briljant album geworden, die in elke platen/CD kast thuishoort!

Tracklist:
01. Take Me To The City
02. Honey Bee
03. How High
04. Somethin’ Somethin’
05. Coal Mine
06. Enough
07. Uptown Lockdown
08. Petite Danse
09. Hear My Heart
10. Long Way Down

Website: https://www.stevemarriner.com/